Έχει ειπωθεί ότι η «ποδοσφαιρική τύχη» δεν πάει κόντρα στην φετινή Δόξα, όμως αναμφίβολα στο κυριακάτικο παιχνίδι με τον Ορφέα μέσα στην Ξάνθη δεν χαμογέλασε στους «μαυραετούς».
Το γκολ της ισοφάρισης στο 97’, στο έβδομο λεπτό των καθυστερήσεων ήταν ένα πραγματικό σοκ για τους δραμινούς.
Η ποδοσφαιρική λογική λέει πως όταν φτάνεις σε ένα τέτοιο σκηνικό η ενδεδειγμένη συνταγή είναι το ροκάνισμα του χρόνου με …αντιποδόσφαιρο. Δηλαδή το αντίθετο από αυτό που έκαναν οι παίκτες της Δόξας οι οποίοι έπαιζαν ψάχνοντας το δεύτερο γκολ !!!
Φυσικά στο 97’ και στο τελευταίο κόρνερ του αγώνα δεν αφήνεις τον Καλαϊτζόπουλο να σηκωθεί ανενόχλητος και παντελώς αμαρκάριστος να πιάσει κεφαλιά και να σκοράρει. Τον μπλοκάρεις και δεν τον αφήνεις στιγμή αφρούρητο… Αυτόν και όποιον άλλο κυκλοφορεί μέσα στην περιοχή σου.
Δυστυχώς τέτοια λάθη συμβαίνουν όταν είσαι μια ομάδα νεανική με πολλά καλά αλλά χωρίς εμπειρία στη διαχείριση ενός παιχνιδιού.
Έτσι τα απλά και λογικά μοιάζουν άγνωστα και στοιχίζουν βαθμούς.
Όμως περισσότερη σημασία έχει η μεγάλη εικόνα που στην περίπτωση της Δόξας είναι η ομάδα, το σύνολο των παικτών που παλεύει, που μάχεται, που θέλει το γκολ.
Ομάδα μαχητών που παλεύουν. Και ας τους λείπει η πείρα η εμπειρία. Το πάθος τους είναι το αντίβαρο.
Μέσα στην Ξάνθη χάσανε κάποιους βαθμούς. Ωστόσο ο κόσμος που βλέπει και κρίνει ξέρει ότι την επόμενη φορά αυτό το πάθος και η μαχητικότητα θα δώσει καλύτερα αποτελέσματα.
Θαυμάζεις !! Χαίρεσαι !! Απολαμβάνεις την εικόνα των μαχητών σου που μένουν ακίνητοι στο τέλος του παιχνιδιού και δεν θέλουν να πιστέψουν την απώλεια της νίκης. Στέκονται ακίνητοι σαν βαλσαμωμένοι γιατί η πίκρα τους δεν τους επιτρέπει να αντιδράσουν διαφορετικά…
Η απώλεια ξεχνιέται μέσα από αυτό που βλέπεις στη διάρκεια των 97 αγωνιστικών λεπτών όπου το μόνο που έλειπε για ένα μεγαλύτερο τελικό σκορ ήταν οι καλές τελικές. Οι ευκαιρίες βγήκαν και ήταν αρκετές. Απλά δεν αξιοποιήθηκαν σωστά.
Όσο για την επτάλεπτη διάρκεια των καθυστερήσεων, το βίντεο του αγώνα μάλλον διαψεύδει την εκτίμηση του διαιτητή αλλά και του παρατηρητή.
Λιγότερη του λεπτού η διακοπή στον τραυματισμό του Άγγελου Μπεζυρτζή
Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν δύο διπλές αλλαγές από πλευράς Δόξας και μια τρίτη του Κόντου στο 89.10’’. Ο Ορφέας έκανε μία ημίχρονο που δεν μετράει και μια στο 82’. Συνεπώς συνολικά τέσσερεις αλλαγές που δικαιολογούν δύο λεπτά έξτρα χρόνου. Μαζί με το ένα λεπτό (περίπου 50 δεύτερα ο πραγματικός χρόνος) για τον τραυματισμό του Μπεζυρτζή δικαιολογούνται τρία λεπτά.
Η διακοπή στον τραυματισμό του Γιάννη Περσίδη
Και ένα ακόμη λεπτό για τον τραυματισμό Περσίδη μέσα στις καθυστερήσεις (Και εδώ περίπου 50 δεύτερα). Είμαστε συνολικά στα τέσσερα λεπτά.
Από τα τέσσερα μέχρι τα επτά η απόσταση είναι τεράστια!!!
Σε ότι αφορά τη διαχείριση του παιχνιδιού από τον Αποστολίδη αξίζει να γίνει ένα ιδιαίτερο σχόλιο πάνω στα δεδομένα του παιχνιδιού.
Ξεκινάμε από τα δεδομένα. Μαζεμένος αγωνιστικός χρόνος για βασικούς παίκτες που παρουσιάζουν συμπτώματα έντονης κόπωσης. Υπάρχει μπροστά, σε τέσσερεις μέρες το ντέρμπι με τον Πανδραμαϊκό με συνέπεια η διαχείριση του έμψυχου υλικού να είναι επιβεβλημένη για τον προπονητή που κάνει τρεις κινήσεις.
Η πρώτη στο 69’ όπου βγαίνει ο Σαμπανίδης που ήταν ανέτοιμος για 90λεπτη παρουσία και μπαίνει ο Χρήστος Ιορδανίδης για να κρατήσει μπάλες και να βοηθήσει στο παιχνίδι της ομάδας. Μαζί βγαίνει ο Χατζηδημητρίου που έχει απανωτές κράμπες και ζήτησε αλλαγή και μπαίνει ο Μπλιός που είναι σταθερή αξία και δύναμη στην πλευρά του.
Η δεύτερη στο 80’, βγαίνει ο Δημήτρης Κυριακίδης που έχει παίζει για πρώτη φορά 81 λεπτά σε παιχνίδι τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έχει σκοράρει και πάλι και χειροκροτήθηκε αλλά η ομάδα χρειαζόταν την παρουσία του Άρη Ιορδανίδη που είναι πιο αμυντικογενής παίκτης για να δυναμώσει αμυντικά. Κίνηση φρεσκαρίσματος η αντικατάσταση του Πιτσόλη με τον ξεκούραστο Ρούτση στη μεσαία γραμμή.
Και η τρίτη είναι στο 89’. Ο έμπειρος Κόντος μπαίνει σαν αριστερό χαφ στη θέση του Ιωσηφίδη που έκανε πολλά τρεξίματα. Είναι ο έμπειρος που θα καθοδηγήσει την ομάδα και θα δώσει το ρυθμό που επιβάλλεται να έχει το παιχνίδι των «μαυραετών». Αν υπάρχει κάποια ένσταση είναι για το αν θα έπρεπε να μπει νωρίτερα αλλά τίποτε περισσότερο.
Η κούραση όλων ήταν μια παράμετρος, μια κατάσταση, δίπλα στο έλλειμα εμπειρίας, που εμπόδισε την ορθή αντίδραση, ειδικά στην τελευταία φάση. Ακόμη και μετά από τη λανθασμένα μεγάλη και αδικαιολόγητη διάρκεια του έξτρα χρόνου.
Ωστόσο, η δήλωση του Αποστολίδη στη συνέντευξη τύπου έδωσε το σύνθημα για τη συνέχεια. «Ξεχνάμε τα πάντα, βάζουμε το παιχνίδι πίσω και κοιτάμε τη συνέχεια και το παιχνίδι της Τετάρτης με τον Πανδραμαϊκό»…
