Τα σενάρια για το όνειρο και η σημερινή Δόξα
Μέσα από το ρεπορτάζ της «SportDrama» εδώ και αρκετό καιρό και σε ημέρες που κανείς δεν σκεφτόταν την περίπτωση της ανόδου των «μαυραετών στην Σούπερ λίγκ, δώσαμε πρώτοι το σενάριο του μεγάλου ονείρου. Ένα σενάριο που οι αναγνώστες μας γνωρίζουν, και το οποίο βασίζονταν στις πληροφορίες που έρχονταν μέσα από το κέντρο των εξελίξεων, που πάντα είναι το αττικό λεκανοπέδιο.
Ένα θέμα που ποτέ δεν το αφήσαμε και που το παρακολουθούμε με ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς αυτή τη στιγμή είναι το ένα από τα τρία θέματα, που έχει σημασία μέσα στο στρατόπεδο της Δόξας. Φυσικά τα άλλα δύο είναι το θέμα του προπονητή και το ρόστερ. Οι δύο μεγάλες εκκρεμότητες της διοίκησης της δραμινής ΠΑΕ, καθώς ο χρόνος κυλάει και η στασιμότητα παραμένει. Σε σημείο που έχει αρχίσει να δυσανασχετεί ο κόσμος της ομάδας που προβληματισμένος βλέπει τις εξελίξεις να προχωρούν με τρόπο τέτοιο που σίγουρα δεν ικανοποιεί.
Άνοδος …ίσως και μέσω Τρικάλων!
Αν τα δούμε ξεχωριστά αυτά τα τρία σημεία η πρώτη διαπίστωση που μπορεί να γίνει είναι ότι η ομάδα έχει προοπτική και μπορεί να ελπίζει. Για να διατηρήσει αυτές τις ελπίδες, πρέπει προηγούμενα να δρομολογηθούν οι αναγκαίες εξελίξεις σε τρία παράλληλα μέτωπα.
Στα των γεγονότων που διαδραματίζονταν τον τελευταίο καιρό σ το ελληνικό ποδόσφαιρο, η Δόξα κρατάει ζωντανή την ελπίδα να πάρει στα χέρια της το εισιτήριο της ανόδου, όσο οι εξελίξεις, οι αποκαλύψεις και ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα προχωρούν. Μια εξέλιξη που θα ανοίξει ακόμη πιο γρήγορα τον δρόμο της Δόξας είναι η περίπτωση της πλαστής εγγυητικής επιστολής για την οποία τα Τρίκαλα είναι πλέον σε πολύ δυσχερή θέση. Βέβαια μπορεί ο μεγαλομέτοχος της θεσσαλικής ομάδας να δηλώνει σίγουρος ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις για την ομάδα του, ωστόσο οι σχετικές πληροφορίες θέλουν την ομάδα να μην τα καταφέρνει τελικά. Σε ότι αφορά τον Λεβαδειακό, σίγουρα υπάρχει θέμα αλλά δεν είναι τόσο «δυνατό» που να μιλάμε για «τελειωμένο υποβιβασμό».
Κλειδί η κατακύρωση βαθμολογίας
Βέβαια από εκεί και πέρα για να περάσει η Δόξα ψηλότερα θα πρέπει να γκρεμιστούν ο Βόλος και η Καβάλα που όπως όλα δείχνουν δεν θα αποφύγουν το …μοιραίο. Βέβαια εδώ υπάρχει μια εκκρεμότητα, καθώς η Λάρισα και ο Πανσερραϊκός – εύλογα- θα θελήσουν να διεκδικήσουν την παραμονή τους. Αν όμως αύριο στην συνεδρίαση της, η σούπερ λίγκα επικυρώσει την τελική της βαθμολογία, τότε αυτομάτως σβήνουν όλες οι ελπίδες τους. Και ωφελημένη φυσικά βγαίνει η Δόξα. Στο κομμάτι αυτό υπάρχει μια μεγάλη κόντρα στο παρασκήνιο, εκεί όπου την Δόξα σίγουρα την προτιμάει από την Λάρισα η πλευρά Μαρινάκη. Και όσο και αν είναι «τσαλακωμένος» ο πρόεδρος των «κόκκινων» παραμένει ισχυρός.
Κάποιοι χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα το δεδικασμένο που δημιούργησε η Τρίπολη όταν παρέμεινε σε βάρος του Ηρακλή , όμως αυτή η περίπτωση είναι εντελώς διαφορετική και δεν έχει να κάνει με κατηγορία δωροδοκίας ή στημένων αγώνων αλλά πλαστογραφίας από πλευράς του «γηραιού».
Άχρηστη στη Δόξα η πρόταση της Ξάνθης
Χωρίς όφελος είναι επίσης για την Δόξα η περίπτωση της πρότασης από την πλευρά της Ξάνθης για αύξηση των ομάδων σε είκοσι. Ο λόγος είναι απλούστατος. Κάθε αναδιάρθρωση του πρωταθλήματος ακόμη και να περάσει άμεσα, από τον κανονισμό προβλέπεται να εφαρμόζεται στη μεθεπόμενη αγωνιστική περίοδο. Έτσι και να παίρνονταν μια τέτοια απόφαση, δεν θα μπορούσε να αφορά άμεσα την φετινή Δόξα. Φυσικά και στην πράξη μια τέτοια περίπτωση δεν είναι αποδεκτή από τα υπόλοιπα μέλη της σούπερ λίγκα που σίγουρα δεν θα ήθελαν να δουν το κομμάτι της τηλεοπτικής πίτας να μοιράζεται σε τέσσερεις περισσότερους λήπτες.
Να σημειώσουμε και να κρατήσουμε δύο ακόμη στοιχεία που μας δίνει το ρεπορτάζ. Το πρώτο, ότι οι ομάδες που από όλη αυτή την ιστορία θα νιώσουν το πέλεκυ φτάνουν συνολικά στον αριθμό 16, μαζί φυσικά με τις ομάδες της Γ’ εθνικής. Το δεύτερο είναι ότι πέρα από τις ομάδες που ακούστηκαν, παίζεται και η τύχη μιας ακόμη που δεν έχει μεγάλη προϊστορία στην …μεγάλη κατηγορία. Και αν βγει και αυτό (όπως είχαμε επισημάνει προ ημερών την ανάλογη περίπτωση των Τρικάλων) τότε η Δόξα είναι σχεδόν με το ένα πόδι στην σούπερ λίγκα.
Χαμένη χρονιά;
Και τώρα πάμε στα …εσωτερικά της Δόξας. Πέρασε μια ολόκληρη χρονιά και στον απολογισμό το ζητούμενο είναι αν έμεινε κάτι άλλο πέρα από την ιστορική πραγματικότητα, όπου η Δόξα μετά από μια αρκετά ικανοποιητική διαδρομή, κατέληξε στην έκτη θέση. Όμως από ένα πλάνο τριετίας και από μια προσπάθεια, κοπιαστική πραγματικά, από όλους όσους πήραν μέρος, αν ψάξουμε να βρούμε ποιο είναι το κέρδος που η ομάδα θα μεταφέρει στην επόμενη χρόνιά, τότε τα συμπεράσματα είναι μάλλον απογοητευτικά. Ποιες είναι οι υποδομές , οι παρακαταθήκες και οι θετικές προϋποθέσεις με τις οποίες η Δόξα θα προχωρήσει στο επόμενο της βήμα; Μια προσπάθεια που ξεκίνησε με όνειρα και ελπίδες. Με το διοικητικό όραμα για μια Δόξα μεγάλη και δυνατή, το αποτέλεσμα στο τέλος ποιο είναι; Τι έχει μείνει για την επόμενη μέρα παραπάνω από κάποια λίγα στο κομμάτι που λέγεται έμψυχο υλικό; Κάποιους ελάχιστους παίκτες που ίσως από επιτακτική ανάγκη παραμείνουν… Αυτή η ομάδα που με τόσο κόπο χτίστηκε δεν υπάρχει πλέον…
Πάμε ξανά και από την αρχή. Και αν δεν γίνει το «θαύμα» και η ομάδα δεν ανέβει κατηγορία, τότε ποια θα είναι η συνέχεια;
Με ή χωρίς Γρηγορίου;
Αν τελικά στραβώσει το θέμα και ο πρωτομάστορας της φετινής Δόξας, Γρηγορίου, δεν συνεχίσει στο τιμόνι της ομάδας έτσι όπως είναι σήμερα η κατάσταση, που θα πάει το καράβι; Μέχρι τώρα ο «Μίδας» της Δράμας το έκανε το θαύμα με το μαγικό του ραβδί μετατρέποντας το χώμα σε χρυσό. Μια πλειάδα σχεδόν άγνωστων και χωρίς αξιοσημείωτο ποδοσφαιρικό παρελθόν, που όμως ήταν τουλάχιστον παίκτες επιπέδου Β’ εθνικής, την πήρε και της έδωσε πνοή, κάνοντας την μια ΟΜΑΔΑ αξιόμαχη. Ο επόμενος –αν τελικά φύγει ο Γρηγορίου- θα καταφέρει το ίδιο; Ή μήπως θα τα παρατήσει και θα μπει -με ότι αυτό συνεπάγεται- και η Δόξα στην τακτική των …πολλών προπονητών;
Αυτή την στιγμή το θέμα είναι στον αέρα και η αγωνία του κόσμου μεγάλη για την κατάληξη του. Συμπληρώσαμε το ένα τρίτο του Ιούλη και τα πάντα είναι στον αέρα. Τέσσερεις μεταγραφές που αφορούν νέους και γιατί όχι, πολλά υποσχόμενους ποδοσφαιριστές, αλλά τίποτε περισσότερο, σε σχέση με το επίπεδο που έχει ανάγκη μια ομάδα, με το ειδικό βάρος της Δόξας. Φυσικά δεν μιλάμε για ακριβά ονόματα, θα ήταν άλλωστε παράλογο λόγω της κρίσης, αλλά τουλάχιστο να δούμε κάτι ανάλογο των προσδοκιών μιας αξιοπρεπούς πορείας. Για να μην πάμε στην λογική του πρωταθλητισμού, έστω και σε πλάνο δύο τριών χρόνων, που υποσχέθηκε ο πρόεδρος της ΠΑΕ Θανάσης Σάμιος όταν ανέβηκε στην Δράμα. Γιατί το ένα πέρασε και όπως ξεκινάει το δεύτερο σίγουρα δεν είναι πλάνο πρωταθλητισμού.
Όταν μάλιστα μέχρι τώρα, αποδεδειγμένα ο Γρηγορίου δεν έχει την παραμικρή εμπλοκή στις επιλογές και όλα γίνονται από τον Σάμιο και ενίοτε δια μέσω και του Κασδοβασίλη, τότε όλα δείχνουν ότι προχωράμε σε μια επάνδρωση καραβιού και όχι ομάδας. Στήνουμε το πλήρωμα και βάζουμε ένα καπετάνιο να το διοικεί. Αυτό όμως μπορεί να γίνει κάλλιστα στην ελληνική ναυτιλία, όχι όμως και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκεί τα πράγματα είναι σαφώς πολύ διαφορετικά. Ο καπετάνιος είναι αυτός που έχει τον πρώτο λίγο στην επιλογές και ο πλοιοκτήτης αυτός που συναινεί ως προς το οικονομικό κομμάτι. Εκτός και αν ο πλοιοκτήτης θεωρεί ότι είναι απόλυτος γνώστης του αντικειμένου και είναι σε θέση από μόνος του να τα κάνει όλα. Βέβαια αυτό εμπεριέχει μια τεράστια δόση ρίσκου, που δύσκολα ο φίλαθλος της Δράμας, δεν θα χαρεί να δει να παίρνει κάποιος για το μέλλον της αγαπημένης του ομάδας.
Συμπερασματικά, η επόμενη μέρα της Δόξας , θέλει άμεσες και θετικές εξελίξεις. Πάνω απ’ όλα να κλείσει το θέμα του προπονητή και φυσικά μιλάμε μόνο για την περίπτωση του Γρηγορίου, που αναμφισβήτητα για τον κόσμο είναι η ενδεδειγμένη λύση και μετά να προχωρήσει η ομάδα στον πραγματικό της σχεδιασμό. Όσο και αν εκ των πραγμάτων κάτι τέτοιο έχει αντικειμενικές δυσκολίες, αφού δεν λέει να ξεκαθαρίσει το τοπίο, ωστόσο σίγουρα τίποτα δεν μπορεί να μείνει στους υπάρχοντες ρυθμούς. Γιατί με μεταγραφές επιπέδου Γ’ εθνικής των 890 ευρώ το μήνα και με κάποιο πριμ αγώνων δεν χτίζεται ομάδα αξιώσεων αλλά ομάδα για συντήρηση. Και αυτό το ξέρουν όλοι, όσο και κάποιοι θέλουν να χρυσώσουν το χάπι…
Δημήτρης Ουζούνης ο …πέμπτος ;
Εκτός απροόπτου, αύριο αναμένεται να κλείσει η πέμπτη μεταγραφή της Δόξας. Ο 25χρονος αριστερός Δημήτρης Ουζούνης που ύστερα από ένα χρόνο παρουσίας του στην ομάδα της Προσοτσάνης είναι ελεύθερος να επιλέξει ομάδα, θα επιστρέψει στα γνώριμα λημέρια της ομάδας από όπου ξεκίνησε με την ομάδα των νέων. Συνέχισε στην Προσοτσάνη για τρία χρόνια και μετά πήγε στον Εορδαϊκό όπου είχε μια γεμάτη χρονιά αλλά με ένα σοβαρό τραυματισμό. Από εκεί πήγε στον Πιερικό του Σούλη Παπαδόπουλου, όπου όμως δεν είχε την δέουσα αντιμετώπιση. Ταχύτατος με την μπάλα στα πόδια και με καλά χαρακτηριστικά. Ο τελικός της ΕΠΣΔ, ήταν για αυτόν η καλύτερη του διαφήμιση, αφού πέτυχε τα δύο γκολ και σχεδόν το σύνολο των χαμένων ευκαιριών της κυπελούχου Προσοτσάνης σε βάρος των Αμπελοκήπων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
