Και πάλι… μία από τα ίδια !!!

Οι ίδιες αδυναμίες… τα ίδια προβλήματα… η ίδια εικόνα μιας Δόξας που κινδυνεύει…

Η απάντηση του Τάσου Λευκόπουλου στην ερώτηση που του έθεσε ηSportDrama.grστην συνέντευξη τύπου, ήταν αυτή που δίνει για πολλοστή φορά το στίγμα ενός αγώνα της φετινής Δόξας. Στο ερώτημα «τι κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι» η τοποθέτηση του τεχνικού των «μαυραετών» ήταν ουσιαστικά η ίδια με αυτήν που έδωσε και στο προηγούμενο παιχνίδι, μέσα στο Αιγίνιο: «Κρατάμε το πάθος και την παθητικότητα των παικτών».

Και από εκεί και πέρα τίποτε άλλο γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι τα ίδια. Σταθερά οι ίδιες αδυναμίες και τα αγωνιστικά προβλήματα. Όπως επίσης και το αποτέλεσμα το ίδιο …Η ΗΤΤΑ!!!  

Άλλη μία εντός έδρας ήττα, που ήρθε στο ίδιο σχεδόν μοτίβο με τις προηγούμενες.

Η εικόνα της σημερινής Δόξας δεν είχε διαφορά από τις αντίστοιχες προηγούμενες. Ξεκινώντας από πίσω, έχουμε μια άμυνα που τα πάει καλά μέχρι να της βγει η αντεπίθεση. Εκεί κάπου χάνεται. Αποδιοργανώνεται, βρίσκεται σε λάθος θέση και χρόνο και το γκολ έρχεται εύκολα. Το κέντρο φλυαρεί και ψάχνει τον προσανατολισμό του ενώ η «δημιουργία» είναι μια μακρινή έννοια. Για την επίθεση ούτε λόγος! Εδώ μια άλλη έννοια, το «πετυχημένο τελείωμα» είναι μια εξίσου άγνωστη κατάσταση!!!

Αν η ομάδα δεχθεί γκολ, μόνο ένα θαύμα μπορεί πλέον να φέρει την ανατροπή, τουλάχιστον όταν απέναντι υπάρχει μια σοβαρή ομάδα. Πρώτα απ’ όλα λείπει η ψυχολογία και η πεποίθηση ότι αν δεχθεί το γκολ μπορεί να το ανατρέψει και να πάρει αποτέλεσμα.

Τι συνέβη σήμερα; Το χειρότερο σενάριο και το πιο εύκολο, για να χαθεί ένα παιχνίδι. Η Δόξα μόλις στο 6’ δέχεται το γκολ και από εκεί και πέρα πρέπει να το γυρίσει. Και τι γίνεται… Στην ουσία για ένα ολόκληρο ημίχρονο παίζει τον Ηρακλή στο μισό γήπεδο. Ο Ηρακλής το μόνο που κάνει  είναι να δώσει χώρους και να αμύνεται. Αλλά χωρίς να νιώσει, πέρα από μια γενική πίεση, τον κίνδυνο να δεχθεί την ισοφάριση. Η Δόξα πάλευε στο χώρο του κέντρου, πίεζε, αλλά δεν μπορούσε ούτε να μπει εύκολα στην αντίπαλη περιοχή, αλλά πολύ περισσότερο να δημιουργήσει την επικίνδυνη φάση που θα την φέρει κοντά στο γκολ και θα κάνει τους αντιπάλους να χάσουν τον έλεγχο.

Είναι χαρακτηριστική η αδυναμία της ομάδας στο σκοράρισμα και φάνηκε στο γεγονός ότι πέρασε τόσο ανεκμετάλλευτος ένας τόσο μεγάλος αριθμός στημένων φάσεων σε πολύ πλεονεκτικές θέσεις για γκολ. Είναι δεδομένο ότι μια ομάδα που υστερεί στην δημιουργία, κατά κύριο λόγο ψάχνει το γκολ μέσα από τα στημένα. Αλλά ούτε και εκεί η Δόξα έδειξε ικανή να βγάλει το σκοράρισμα. Ίσως η απουσία του Μοσχάκη που είναι από τους ελάχιστους ικανούς στα στημένα να κόστισε στην περίπτωση των χαμένων στημένων του πρώτου ημιχρόνου.

Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, στον – ώ της σύμπτωσης- ίδιο χρόνο, έρχεται το δεύτερο γκολ. Μια αντεπίθεση και … γειά σας!!! Ακόμη και το δώρο της κόκκινης στον αμυντικό του Ηρακλή Άγγελο Παπαστεργιανό που κυριολεκτικά πήγαινε γυρεύοντας, δεν έπεισε ότι μπορούσε να αλλάξει κάτι από μια αναμέτρηση όπου ο νικητής είχε ακριβώς δύο ευκαιρίες και τις έκανε δύο γκολ και ο ηττημένος είχε και αυτός δύο (σουτ Ρούτση και πλασέ Κάσσου) στο δεύτερο ημίχρονο, που πήγαν χαμένες!

Με σκέτο «αγωνιστικό πάθος» και με ήττες και τους βαθμούς να βγαίνουν με κόπο και πολύ άγχος, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα. Πρέπει όλοι μέσα στο στρατόπεδο των «μαυραετών» να συνειδητοποιήσουν ότι η θέση της Δόξας είναι πάνω στο νήμα! Ένα νήμα εύθραυστο, όπου αν αψηφηστεί ο κίνδυνος να κοπεί , τότε τα χειρότερα έπονται!!!

Στους 130 καταμετρήθηκαν από τους υπεύθυνους του γηπέδου οι φίλαθλοι του Ηρακλή που έδωσαν το παρών τους στην θύρα 1 παρά την απαγόρευση που υπήρχε για την οργανωμένη μετακίνηση των οπαδών. Από αυτούς οι 60 μπήκαν με την ανταποδοτική λίστα που πήρε η δραμινή ΠΑΕ από τον Ηρακλή προκειμένου να διεκπεραιώσει την σχετική υποχρέωση που είχε από το παιχνίδι του πρώτου γύρου όπου ο Ηρακλής φιλοξένησε στο Καυτανζόγλειο αντίστοιχο αριθμό δραμινών με ονομαστική λίστα. Οι υπόλοιποι 70 ήταν θεσσαλονικείς αλλά και δραμινοί φίλοι του «Γηραιού», που σύμφωνα με την υπάρχουσα ενημέρωση, μπήκαν κανονικά με εισιτήρια. Μεταξύ αυτών ήταν και ένας δραμινός φίλαθλος των «γαλάζιων» ο οποίος πήρε μαζί του τον σκύλο που …εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο, μόλις στο πρώτο λεπτό και στην ανάπαυλα του ημιχρόνου.

Σε αντίθεση με το περσινό παιχνίδι όπου είχαμε πολλά σπασμένα καθίσματα φέτος όλα κύλησαν ομαλά, με εξαίρεση τα όσα συνέβησαν κατά την είσοδο τους στο γήπεδο. Λίγο πριν την έναρξη μπήκαν κυρίως αυτοί της λίστας στο χώρο της θύρας 1 και μάλιστα έκαναν πολύ έντονη την παρουσία τους στην φάση του 0-1. Την ίδια ώρα κατέφθασαν έξω από το γήπεδο οι υπόλοιποι εκδρομείς στους οποίους αρχικά δεν επιτράπηκε η είσοδος από την αστυνομία. Δημιουργήθηκε μια ένταση μέσα και έξω από την κερκίδα και αυτοί που ήταν μέσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους …απ έξω, κινήθηκαν προς την έξοδο. Τελικά υπό το φόβο της απειλής του «πάμε όλοι μέσα στην Δράμα»  που άφηνε υπόνοιες για μεταφορά της έντασης στο κέντρο της πόλης, οι οπαδοί του Ηρακλή πέτυχαν την είσοδο τους στο γήπεδο περίπου ένα εικοσάλεπτο μετά το πρώτο σφύριγμα του μέτριου διαιτητή από την ένωση της Πιερίας.

Και πάμε σε ένα …γνωστό πλέον προνόμιο του γηπέδου της Δόξας για τον εκάστοτε αντίπαλο που με 100-200 φιλάθλους μπορεί να το κάνει …έδρα και να παίρνει σφυρίγματα. Οι φίλαθλοι του Ηρακλή με τη δυναμική τους παρουσία, την ίδια ώρα που η Δόξα δεν είχε την στήριξη των δικών της οργανωμένων οπαδών, ασκούσαν πίεση στον πρώτο επόπτη τον οποίο μαζί με τον πάγκο της Δόξας, είχαν στα πόδια τους. Και όπως φάνηκε από τα σφυρίγματα οι διαιτητικές αντιστάσεις ήταν μάλλον αδύναμες…

Βέβαια όπως πολύ εύστοχα τόνισε στις δηλώσεις του ο Λευκόπουλος, δεν θα πρέπει να μένουμε στα διαιτητικά σφυρίγματα. Ωστόσο αν για παράδειγμα στην φάση της ανατροπής, ο πρώτος επόπτης έδινε παράβαση, τότε πολύ πιθανό θα ήταν να μιλάμε για ένα διαφορετικό τελικό αποτέλεσμα.

Αλλά πόσο χρήσιμες μπορούν να είναι κάποιες τέτοιες σκέψεις όταν προηγείται κατά κράτος η αγωνιστική αδυναμία της ίδιας της ομάδας;