Μπορεί ημερολογιακά να τρέχουμε τον Ιούλιο, όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο μόνο από εποχές δεν καταλαβαίνει. Ενώ ακόμα και οι χώρες των Βαλκανίων, ετοιμάζονται για τα νέα τους πρωταθλήματα, στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα εκκρεμότητες για τα πρωταθλήματα, από τη superleague μέχρι και τη Γ Εθνική. Και βγαίνει μετά ο υφυπουργός αθλητισμού, εν μέσω καύσωνα, αμέσως μετά το τέλος της γενικής συνέλευσης της ΕΠΟ και λέει «το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλάζει σελίδα». Τόσοι και τόσοι στην πολιτική καθημερινά εκστομίζουν και από μια ανοησία, η δική του θα μας χαλάσει;;
Μπορεί οι καταστάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο να είναι ΚΩΜΙΚΟτραγικες, όμως και όσα συμβαίνουν στις ομάδες δεν απέχουν πολύ από τη γενικότερη εικόνα. Ειδικά στη β’ εθνική ή για τους λάτρεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου football league, η κατάσταση βρίσκεται σε σημείο οριακό. Από τις 18 ομάδες που υποτίθεται θα ξεκινήσουν την προετοιμασία τους για το νέο πρωτάθλημα τις επόμενες εβδομάδες, αυτή την στιγμή δεν ξεπερνούν τις 4-5, που διαθέτουν τις προϋποθέσεις συγκρότησης αγωνιστικού συνόλου και οικονομικής σταθερότητας.
Πρόεδροι ομάδων και μεγαλομέτοχοι με δημόσιες τοποθετήσεις τους ομολογούν την αδυναμία συμμετοχής στο πρωτάθλημα, απευθύνουν ύστατες εκκλήσεις στις τοπικές κοινωνίες για οικονομική βοήθεια και εκφράζουν ανοικτά τους φόβους, σχεδόν τη σιγουριά για την εκούσια πτώση των ομάδων στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, ειδικά μετά την πόρτα που άνοιξε στο θέμα της εκκαθάρισης ΠΑΕ ο αξιότιμος κύριος Υφυπουργός Αθλητισμού.
Ομάδες όπως ο Εργοτελης, ο Πανσερραικος, ο Αγροτικός Αστέρας βρίσκονται μετέωρες. Οι μεγαλομέτοχοι τους αποστασιοποιημενοι απλά περιμένουν την στιγμή που θα κατεβάσουν ρολά. Ομάδες όπως ο Αχαρναικος, τα Χανιά και η Σπάρτη, που ολοκλήρωσαν το πρωτάθλημα με ένα τσουβάλι προσφυγές, χωρίς να συμπληρώνουν ενδεκάδα στους τελευταίους αγώνες, περιμένουν, μήπως μαζί με τις αυγουστιάτικες καταιγίδες, πέσει κανένα τσουβάλι με ευρώ. Δηλαδή είναι και αυτές καταδικασμένες.
Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, έχουμε τους διοικούντες των δευτεραθλητων της Γ’ εθνικής ( Δόξας Δράμας, Ιωνικού, Χαλκίδας και Καραϊσκάκη) να ζητούν το αντιφατικό σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση. Να αυξηθούν οι ομάδες της Β εθνικής σε 24, να γίνουν δυο όμιλοι, ώστε να βολευτούν και αυτές στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Ενώ δηλαδή οι μεγαλομέτοχοι των μισών ομάδων της β εθνικής δηλώνουν αδυναμία συμμετοχής, ζητούμε, σχεδόν απαιτούμε από αυτούς να κατεβάσουν ομάδες με κάθε τίμημα, ακόμα και διαλυμένες, ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός 24.
Αν στις παραπάνω τέσσερις ομάδες δεν ήταν και η δική μας, ουδόλως θα με ένοιαζε. Δεν είναι ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος παραλογισμός στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Από την αρχή του πρωταθλήματος είχα ζητήσει την άνοδο της ομάδας με κάθε τρόπο, λόγω της ιδιαιτερότητας των επομενων πρωταθλημάτων στη γ΄ εθνική. Αγωνιστικά αυτή δεν κερδηθηκε. Όμως οι προϋποθέσεις για την άνοδο της στην επαγγελματική κατηγορία υφίστανται. Όχι όμως τόσο μέσω μιας αναδιοργάνωσης της β’ εθνικής, όσο μέσω της αναπλήρωσης των κενών θέσεων που είναι πολύ πιθανό να προκύψουν από την αδυναμία συμμετοχής ομάδων που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Η τακτική της αναδιάρθρωσης με αιχμηρές ανακοινώσεις δείχνει προχειρότητα και έλλειψη σοβαρών επιχειρημάτων. Ο μπακαλίστικος υπολογισμός της μείωσης των εξόδων με τη δημιουργία δυο ομίλων καταρρίπτεται την ίδια στιγμή με τη μείωση των εσόδων μέσω της αύξησης των ομάδων. Γιατί δεν μπορεί κάποιος να πιστεύει πως οι χορηγίες θα αυξηθούν για ένα πρωτάθλημα εντελώς ανυπόληπτο και απαξιωμενο. Ούτε φυσικά τα οικονομικά προβλήματα των ομάδων θα λυθούν, με 5-6 μετακινήσεις λιγότερες. Αν το πρόβλημα των ομάδων προσδιορίζονταν σε 15.000-20.000 ευρώ, θα μιλούσαμε για ιδεατές καταστάσεις. Από πέρυσι είχα γράψει κάποιες σκέψεις μου για την αναβάθμιση αυτού του πρωταθλήματος. Όμως οι ομάδες που δηλώνουν αδυναμία συμμετοχής, έχουν σωρευμένα χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, έχουν προσφυγές ποδοσφαιριστών σε βάθος πενταετίας ή στην καλύτερη περίπτωση, απλά οι μεγαλομέτοχοι τους δεν επιθυμούν την καταβολή εξ ιδίων κεφαλαίων όλων των εξόδων λειτουργίας της ΠΑΕ.
Θα έπρεπε, με τη λήξη των πρωταθλημάτων, και υπό αυτές τις συνθήκες, οι οποίες ήταν γνωστές εδώ και πολλούς μήνες, να απαιτήσουν οι εκπρόσωποι της ομάδας μας ένα ξεσκαρτάρισμα του δευτέρου τη τάξει επαγγελματικού πρωταθλήματος, ώστε να μην παρουσιασθούν και πάλι φαινόμενα απόσυρσης ομάδων εν μέσω της αγωνιστικής περιόδου ή συνέχισης παρουσίας ομάδων με τεράστια οικονομικά προβλήματα που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία και την αξιοπιστία του πρωταθλήματος.
Θα έπρεπε να ασκηθεί πίεση ώστε η Ένωση της Football League σε συνεργασία με την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και την ΕΠΟ να όριζαν καταληκτική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής, αλλά με εγγυησεις, ομάδων στη Β εθνική κατηγορία, κατά προσέγγιση την 15η Ιουλίου. Όποια ομάδα δε θα δήλωνε συμμετοχή ή δεν παρείχε τις οικονομικές εγγυησεις στοιχειώδους εύρυθμης λειτουργίας δε θα μπορούσε να συμμετάσχει στο νέο πρωτάθλημα. Η θέση της δε θα έμενε κενή ούτε θα αναπληρώνονταν από ομάδα της β’ εθνικής που υποβιβάστηκε στο πρωτάθλημα που τελείωσε, αλλά θα αναπληρώνονταν από ομάδα της γ’ εθνικής που θα παρείχε οικονομικές εγγυησεις και θα διέθετε κατάλληλες γηπεδικές εγκαταστάσεις.
Και στον αντίλογο, πως θα ήταν δυνατό, να επιλεγούν οι δευτεραθλητριες της γ εθνικής σε περίπτωση δήλωσης αδυναμίας λιγότερων των τεσσάρων ομάδων της β’ εθνικής, η απάντηση είναι απλή. Εξέταση και αξιολόγηση φακέλου καθεμιάς ομάδας από την επιτροπή αδειοδοτησεων. Δε νομίζω ότι θα υπήρχε άλλη ομάδα που θα μπορούσε να παρουσιάσει καλυτέρα οικονομικά στοιχεία από τη δική μας, με δεδομένο τον αριθμό των εισιτηρίων διαρκείας, των διαφημίσεων, των χορηγιών και κυρίως με το πρόσωπο και την επιχειρηματική δραστηριότητα του υποψηφίου μεγαλομετόχου!
Οι δηλώσεις των παραγόντων ομάδων της β εθνικής μας έδωσαν το πάτημα για μια αποτελεσματική δίοδο προς αυτή την κατηγορία, όμως εμείς προτιμήσαμε να ακολουθήσουμε το δρόμο μέσα από τα βράχια. Σε αυτή τη φάση, όπου οι πιθανότητες μιας αναδιάρθρωσης είναι ελάχιστες, θα πρέπει να υπάρξει πίεση με σοβαρά επιχειρήματα και οικονομικά στοιχεία τόσο στην Ένωση της Football League, όσο στην ΕΠΟ και στον υφυπουργό αθλητισμού, ώστε η ομάδα μας να αντικαταστήσει όποια ομάδα της β’ εθνικής δηλώσει αδυναμία συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα. Όμως η πίεση θα πρέπει να είναι και σε σχέση με το τελικό χρόνο δήλωσης συμμετοχής ή αδυναμίας. Σε κάθε άλλη περίπτωση, της έναρξης του πρωταθλήματος με οικονομικά διαλυμένες ομάδες, ο κίνδυνος να αποδειχθεί το πρωτάθλημα παντελώς αναξιοπιστο, με υποψίες χειραγώγησης από στοιχηματικα συμφέροντα θα είναι ορατός, σχεδόν βάσιμος και επακόλουθος της οικονομικής αδυναμίας των ομάδων.
Πραγματικά, είναι αδιανόητο ομάδες που δεν έχουν τη δυνατότητα στοιχειώδους επιβίωσης σε επαγγελματική κατηγορία, με αδημοσίευτους ισολογισμούς, καταχρεωμένες και με ελάχιστους φιλάθλους να βρίσκουν εξασφαλισμένη θέση σε αυτή, ενώ η ομάδα μας με μπροστάρη τον κ. Μπύρο, εγγυητή οικονομικής σταθερότητας και αναβάθμισης του ποδοσφαίρου μαζί με τους χιλιάδες υποστηρικτές εντός και εκτός Δράμα, να αγωνίζεται για να κερδίσει τη θέση που αξίζει στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
