Η νίκη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος όπου το στραβοπάτημα είναι κάτι το φυσιολογικό έως και αναμενόμενο για όλες τις ομάδες ήταν το καλύτερο δυναμωτικό για την προσπάθεια που κάνουν όλοι μέσα στο σύλλογο της Δόξας.
Παίκτες προπονητές και διοίκηση πήραν μια καλή δόση ενισχυτικού στο κομμάτι της ψυχολογίας για τη δύσκολη συνέχεια.
Εκείνο όμως που έκανε μεγαλύτερη αίσθηση είναι η παρουσία των δραμινών στην κερκίδα των φιλοξενούμενων.
Η Μηχανιώνα είναι μια έδρα δύσκολη. Διαθέτει καλή ομάδα και ένα πολύ ιδιαίτερο γήπεδο λόγω των μικρών διαστάσεων του όπου είναι σίγουρο ότι θα στραβοπατήσουν πολλές ομάδες. Σε αυτή την έδρα η Δόξα πήγε ενισχυμένη με τον κόσμο της που έδωσε δυνατό παρών στήριξης στο πλευρό των παικτών και πραγματικά συνέβαλε στην επιτυχία της ομάδας.
Η ομάδα δεν ήταν μόνη! Είχε δίπλα της τους δραμινούς που ήταν η ασπίδα της, ο έξτρα οπλισμός, το μακρύ δόρυ !!!
Ο αντίπαλος της μπήκε στο παιχνίδι με στόχο να αιφνιδιάσει και δεν τα κατάφερε. Αστόχησε στις ευκαιρίες που δημιούργησε και από εκεί και πέρα η Δόξα άντεξε αμυντικά στην πίεση του δέχθηκε και πέρασε αλώβητη το πρώτο ημίχρονο.
Η ομάδα ήταν καλά διαβασμένη πάνω στον αντίπαλο της και πρόσεξε πολύ την ιδιαιτερότητα του γηπέδου όπου το λάθος που θα γίνει στοιχίζει ακριβά.
Λέγεται ότι η νίκη ξεκινάει από την άμυνα και εκεί πάνω η Δόξα πήγε καλά αντέχοντας στη πίεση που δημιουργούσαν οι αντίπαλοι επιθετικοί που με δύο πάσες μπορούσαν να βρεθούν σε θέση βολής.
Ένα ολόκληρο ημίχρονο ήταν απούσα επιθετικά και στις ελάχιστες τυπικές παρουσίες στην περιοχή του Κυριακίδη μιλούσε η εμπειρία του αντίπαλου τερματοφύλακα που «καθάρισε» τους ελάχιστους διαγραφόμενους κίνδυνους.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ποσειδώνας μπήκε και πάλι δυνατά ψάχνοντας το γκολ ωστόσο η Δόξα ήταν πλέον διαφορετική. Είχε τα δικά της πατήματα μέσα στο γήπεδο και έδωσε παρών στον καθορισμό του ρυθμού του παιχνιδιού επιβάλλοντας πλέον τη δική της ισορροπία.
Πάνω στο δεκάλεπτο γίνεται η πρώτη κίνηση του Κετσιεμενίδη που με την είσοδο του Περσίδη φρεσκάρει το κέντρο και παίρνει κάθετες μπάλες . Η απάντηση Ζαζόπουλου με την είσοδο του Κωστίκου δεν κάνει την επιθετική γραμμή του πιο αποδοτική.
Ακριβώς στα μισά του ημιχρόνου έρχεται η φάση που θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα. Ο Περσίδης κλέβει τη μπάλα από τον Κωστίκο και βγάζει κάθετη στον Κόντο που αμέσως κάνει το ίδιο προς τον Παπαδόπουλο.
Από το βίντεο είναι ξεκάθαρο ότι ο Παπαδόπουλος καλύπτεται την ώρα που η μπάλα φεύγει από το πόδι του Κόντου και εξίσου καθαρή είναι η ανατροπή του από τον Κυριακίδη.
Ανάλογη της πείρας του η εκτέλεση του πέναλτι από τον Κόντο, αφού στη μία γωνία της εστίας του έχει πέσει ο Κυριακίδης και στην άλλη έχει καταλήξει η μπάλα και η χρυσή ευκαιρία που ήθελε η Δόξα για να πάρει τη νίκη αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Αν και έχει δεχθεί γκολ στα τελειώματα, στο υπόλοιπο του παιχνιδιού η Δόξα δεν κάνει λάθος. Οι παίκτες της κρατάνε με άνεση και έχει και τρεις τελικές που μάλλον δεν έμειναν στη μνήμη του Άγγελου Ζαζόπουλου. Στο 77’ η κεφαλιά του Παπαδόπουλου, στο 84’ το σουτ του Ρούτση και στο 85’ το σουτ του Περσίδη.
Η κίνηση του Κετσιεμενίδη να στήσει πεντάδα στην άμυνα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ο Μπλιος γύρισε πίσω στην άκρη με το Ντόση στην άλλη πλευρά, ο Θεοδοσιάδης έγινε στόπερ δίπλα στον Φραγκούλη και στη μέση ο Μκρτσιάν σε ρόλο λίμπερο –σκούπας και η εστία της Δόξας πέρα από την εγγύηση ποιότητας του Ηλιάδη είχε και μια πολύ καλή θωράκιση.
Στο κέντρο η είσοδος του Ρούτση έδωσε τρεξίματα και κατοχές μπάλας ενώ συμπληρωματικά για την εκπνοή και τις καθυστερήσεις η είσοδος του Χατζηδημητρίου έκανε το ίδιο και πρόσφερε λίγη ξεκούραση στον Παπαδόπουλο που μαζί με τον Μπλιο είχαν οργώσει τις πλευρές.
«Η σκέψη μας είναι πλέον στο παιχνίδι με την Καβάλα» τόνισε στις δηλώσεις του ο Κετσιεμενίδης δίνοντας το στίγμα της επόμενης μέρας καθώς αυτή η νίκη για να κρατήσει την αξία της πρέπει να έχει και συνέχεια.
