Κώστας Βασιλακάκης:
«Είμαι πολύ χαρούμενος που επανήλθα εδώ, στη Δόξα Δράμας. Βέβαια το περιθώριο ήταν πολύ μικρό. Μόλις χθες μου είπε ο κ. Μπύρος ότι πρέπει να έρθω στην ομάδα. Εγώ δεν μπορώ να αρνηθώ ποτέ για αυτήν την ομάδα. Όσο για το παιχνίδι, είναι φυσιολογικό, ανεξάρτητα από την εμπειρία και την ηλικία που έχεις, όταν δεν έρχεσαι από θετικά αποτελέσματα να υπάρχει μια πίεση, γιατί πιστεύω ότι όλα τα παιδιά αισθάνονται μεγάλη ευθύνη για την ομάδα, γιατί δεν μπορούσαν να πάρουν τα αποτελέσματα που ήθελαν, έχοντας μάλιστα και έναν πρόεδρο που τους ικανοποιούσε την κάθε επιθυμία. Πιστεύω ότι αυτό που ήθελαν να κάνουν, να βγάλουν ψυχή μέσα στο γήπεδο, το έκαναν σήμερα.
Δεν ξεκινήσαμε με τους καλύτερους οιωνούς. Μπορεί να προηγηθήκαμε, αλλά ο αντίπαλος είχε στιγμές που μας δημιουργούσε πολλά προβλήματα. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο τα μαρκαρίσματα που δεν μας έβγαιναν όπως θέλαμε. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα τα παιδιά είχαν πάθος και ήθελαν αυτή τη νίκη, που για μένα είναι σαν φάρμακο που σε γιατρεύει.
Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έκαναν κατάθεση ψυχής. Ενώ μας ισοφάρισε ο αντίπαλος πετύχαμε δύο ακόμη γκολ και σε αυτό το διάστημα πιστεύω ότι δεν τον αφήσαμε να μας δημιουργήσει τα προβλήματα που μας δημιούργησε στο πρώτο. Και αυτό γιατί αλλάξαμε λίγο και τον σχηματισμό μέσα στο παιχνίδι, καλύψαμε τους χώρους, βγαίναμε πρώτοι στην μπάλα, πιέσαμε καλύτερα και προϊόν αυτής της πίεσης ήταν το τρίτο γκολ.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά. Σε αυτό το μικρό διάστημα που είμαι έχω καταλάβει ότι όλοι τους θέλουν να παίξουν για αυτή την ομάδα και επιπροσθέτως είναι πολύ καλοί χαρακτήρες. Συγχαρητήρια και στον κόσμο μας. Εμείς θέλαμε αυτή τη νίκη και για τον κόσμο μας, που έχει το πάθος για αυτή την ομάδα και θέλουμε να τον μαζέψουμε ξανά στο γήπεδο. Θέλαμε την νίκη και για τον μεγαλομέτοχο και γενικά για όλη την οικογένεια της Δόξας».
Φανούρης Γουνδουλάκης:
«Πριν αναφερθώ στο αγωνιστικό κομμάτι θα ήθελα και προσωπικά και εκ’ μέρους των παιδιών, όπως το συζητήσαμε κάτω, να ευχαριστήσουμε το προηγούμενο προπονητικό τιμ και ειδικά τον κ. Κωστένογλου, ο οποίος όσο καιρό ήταν εδώ μας βοήθησε με τις αγωνιστικές του συμβουλές. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και κάναμε μια πολύ καλή προσπάθεια όσο καιρό ήταν εδώ. Του εύχομαι ότι καλύτερο στην προπονητική του καριέρα και στην προσωπική του ζωή. Από εκεί και πέρα είμαστε επαγγελματίες, πάρθηκε μια απόφαση από τον πρόεδρο της ομάδας που πρέπει να την σεβαστούμε και να προχωρήσουμε.
Έπειτα από μια πολύ περίεργη χρονιά για όλους μας, έμειναν πέντε παιχνίδια. Πάντα όσο δύσκολο και αν φαίνεται προσπαθούμε να βρούμε κίνητρο. Υπάρχει κίνητρο. Είμαστε επαγγελματίες και υπάρχει μια ιερή υποχρέωση απέναντι στον πρόεδρο που είναι κοντά και σε όλους τους ανθρώπους της ομάδας.
Με τον καινούργιο προπονητή ξεκινήσαμε σήμερα θέλοντας να τελειώσουμε την σαιζόν όσο καλύτερα μπορούμε. Αγωνιστικά ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι. Η Καλαμαριά έχει ένα πλάνο στο παιχνίδι της. Δεν ξεκινήσαμε καλά αν και προηγηθήκαμε στο σκορ. Νομίζω ότι στο δεύτερο ημίχρονο ελέγξαμε καλύτερα το παιχνίδι και κερδίσαμε. Ήταν μια καλή νίκη. Προχωράμε, έχουμε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι την Κυριακή και θα δούμε στο τέλος τι έχουμε κάνει».
Δημήτρης Καλαϊτζίδης:
«Στο ποδόσφαιρο υπάρχουνε κάποιοι κανόνες που ορίζουν και τις αποφάσεις για να μπορεί να πληρεί τις προϋποθέσεις για να τελεστεί με ασφάλεια ένας αγώνας. Εκτίμηση μου είναι ότι σήμερα κάποιοι παίξανε με τη νοημοσύνη μας, σε έναν αγώνα όπου ο Απόλλων στον μεγαλύτερο του χρόνο ήταν κυρίαρχος. Μέσα από τις μεθόδους που μας χαρακτηρίζουν ως ομάδα, κατάφερε να δημιουργήσει με την κατοχή της μπάλας, να ελέγχει και ορίζει τον ρυθμό του αγώνα. Δημιουργήσαμε αυτή την αγωνιστική εικόνα που προείπα.
Με ενοχλεί πολύ να βλέπω τους ανθρώπους που θα έπρεπε να απονείμουν δικαιοσύνη, οι εννέα στις δέκα αποφάσεις τους να μας φέρουν αντίθετους. Νομίζω ότι ο πιο ασφαλής δρόμος για να αλλάξει το ποδόσφαιρο είναι να απονέμεται δικαιοσύνη στους αγώνες. Εκεί ο καθένας εισπράττει αυτό που δικαιούται αγωνιστικά.
Για άλλον έναν αγώνα το δικό μου νοητικό επίπεδο δεν βρίσκει λογική εξήγηση για τις αποφάσεις που πάρθηκαν για αυτόν τον αγώνα. Για μένα ισχύει το «Φρέαρ εστί βαθύ και άντλημα ουκ έχω», υπό την έννοια όπου δεν μπορώ να αντιληφθώ τη νοημοσύνη και τον τρόπο που επιλέγουν, ποιος είναι ο λογισμός των ανθρώπων που παίρνουν κάποιες αποφάσεις, αλλά εκείνο που με ενοχλεί πιο πολύ είναι να αισθάνομαι ότι παίζουν με την νοημοσύνη μας. Δεν ξέρω γιατί. Δεν γνωρίζω γιατί. Αυτοί νιώθουν ασφάλεια στο χώρο. Δεν μπορώ να το καταλάβω. Αυτοί που ευαγγελίζονται την αλλαγή στο ποδόσφαιρο μας, προτείνω, η πρώτη τους ματιά να πέσει σε αυτούς που παίρνουν αποφάσεις για την τέλεση του αγώνα. Ευχαριστώ.
-Δεν απαντώ σε καμία ερώτηση».
