Είπα να μην γράψω κάτι αυτές τις μέρες, μέρες που είναι, αλλά δεν μπορώ και δεν θέλω να πνίξω αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου.
Χθες, Μεγάλη Τρίτη, είπα θα απολαύσω το διπλό. Να χαρώ το τρίποντο που μου έδιωξε το ζόρι. Αν και τα μαντάτα από το νησί λέγανε ότι το παιχνίδι είχε πολύ …φιλία και αγάπη γιατί οι δύο πλευρές, εκεί στους πάγκους, δεν είχαν να χωρίσουν τίποτε. Μάλλον, πιο πολλά είναι αυτά που τους ενώνουν…
Βέβαια, τώρα, εδώ που έφτασε το πράγμα, το πώς και το γιατί λίγο με ενδιαφέρουν. Αυτό που με έκαιγε ήταν να μην τρέχω ξανά στα χωριά, εδώ και εκεί…
Όμως δεν μπορώ να ακούω κάποια πράγματα που δεν μου κάθονται όπως πρέπει στο μυαλό. Και τότε αρχίζω τα πάνω –κάτω και τις χαζές σκέψεις.
Λοιπόν, χάρηκα και με το παραπάνω το διπλό, έτσι όπως έγινε, αλλά τη χαρά αυτή μου τη χάλασε ο δικός μου Μητσάρας, ο Σιώπης με αυτά που είπε στη συνέντευξη τύπου.
Καλός παίκτουρας, καλό παλικάρι, ήσυχο, δεν έδωσε δικαιώματα και τον πάω με τα χίλια. Όμως προχθές μου τα χάλασε και θέλω να το πω.
Διαβάζω και αντιγράφω κατά λέξη αυτά που είπε: «Δεν θέλω να σταθώ τόσο στο παιχνίδι, γιατί θα ήθελα να πω ότι ένα μήνα πριν δεν μας πίστευε κανένας. Αντιστρέψαμε μία κατάσταση η οποία ήταν πολύ δύσκολη και πιστέψτε με αυτό ήταν δουλειά όλων. Προπονητών, παικτών, τεχνικού διευθυντή. Χαίρομαι πάρα πολύ που εξασφαλίσαμε τη δεκάδα, αλλά από ότι δείχνει η τελευταία μας εικόνα πιστεύω ότι μπορούσαμε και κάτι παραπάνω».
Και λέω εγώ: Δεν στέκεσαι στο παιχνίδι που ήταν διπλό επιβίωσης , γιατί ρε Μητσάρα; Τόσο δεύτερη αξία έχει;
Και στέκεσαι στο ότι πριν από ένα μήνα δεν σας πίστευε κανείς;
Μήπως αντί για μήνας είναι ένα πολύ μεγαλύτερο διάστημα;
Πάμε παρακάτω και ρωτάω, εμένα όχι τον Μήτσο, «ποια κατάσταση αντιστρέψατε»;
Αυτή που δημιουργήσατε εσείς οι ίδιοι;
Εσείς με τα αποτελέσματα και τις εμφανίσεις σας;
Μέσα στη Δράμα με Ηρόδοτο, Τρίκαλα και Βόλο, μόνο αυτά τα τρία απίστευτα παιχνίδια ήταν εννιά βαθμοί, συν άλλοι τρεις που στοίχισε το …θαύμα του άσχετου, πάμε στους δώδεκα και βάλε άλλους τρεις μέσα στα Σπάτα, στη μεγαλύτερη ντροπή του φετινού πρωταθλήματος, πάμε σύνολο στους δεκαπέντε βαθμούς μείον !!!
Χώρια που αναστήσαμε το Βόλο, που πήρε μπροστά μετά το παιχνίδι του στη Δράμα, αν στους 45 βαθμούς που έχουμε τώρα προσθέσουμε αυτούς τους 15 πάμε στους 60.
Ο Βόλος έχει 57 !!!
Όλα αυτά τα κάνατε εσείς. Εσείς δυσκολέψατε τη ζωή όλων μας. Τη δική σας και τη δική μας.
Εσείς δημιουργήσατε αυτή την πίεση. Αν ήταν διαφορετικά και πηγαίνατε για πρώτη θέση όλα θα ήταν πολύ αλλιώς.
Για την δέκατη θέση παλεύατε και είχατε περισσότερο κόσμο από το Βόλο που πήγαινε τραίνο στην άνοδο.
Η πιο σοβαρή δικαιολογία για μένα ήταν ότι το Γενάρη δεν ενισχυθήκατε. Ο Μπύρος έκανε ενίσχυση που δεν έφερε αποτέλεσμα οπότε η ομάδα έμεινε με τις αδυναμίες της. Όμως αν μέχρι τότε τα πηγαίνατε καλύτερα, είμαι σίγουρος ότι και ο Μπύρος θα ήταν διαφορετικός το Γενάρη.
Ξεκινήσαμε το καλοκαίρι για να πάμε ψηλά. Όχι για να χαιρόμαστε για τη δέκατη θέση. Στη διαδρομή χάσαμε την πυξίδα!!!
Δεν κάνατε κανένα θαύμα με τη δέκατη θέση. Η Δόξα Δράμας είστε!!! Πληρωμένοι και σένιοι !!!
Και να το πούμε και αλλιώς. Στον Ηρακλή δεν κερδίσατε, ενώ μπορούσατε. Στον Καραΐσκάκη το ίδιο. Με αυτούς που πηγαίναμε στην κόντρα. Δεν καθάρισε η μπουγάδα από νωρίς. Το καρδιοχτύπι μας συνεχίστηκε μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Για εμάς που το καλοκαίρι μιλούσαμε για «υψηλούς στόχους».
Φτάσαμε 29η αγωνιστική να τρέμουμε μην γίνει καμιά στραβή και κλαίμε !!!
Δυστυχώς, για μένα αυτή είναι η αλήθεια Μητσάρα Σιώπη που θέλω να σε δω να συνεχίζεις στη Δόξα μας γιατί πρόσφερες φέτος !!!
ΥΓ. Αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις, η δική μου γνώμη και κάποιων φίλων στο καφέ που πίναμε τη φραπεδιά μας χθες το πρωί. Ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος θέλουμε απάντηση σε αυτά που γράφω.
Τα γράφω γιατί βρήκα κάπου να τα πω να ακουστούν παραέξω. Για να ακουστεί και μια άλλη γνώμη!!!
Με σεβασμό σε όλους
Μητσάρας ο Σταθμήσιος
