Το γκολ που πέτυχε ο Περόνε στην εκπνοή του σημερινού αγώνα στην Καλαμαριά προσγείωσε απότομα πολύ κόσμο και πολύ περισσότερο όλους αυτούς που μετά την ισοπαλία στο Καυτανζόγλειο πίστεψαν ότι σώθηκε η παρτίδα και η Δόξα εξασφάλισε τη θέση της μέσα στην αρχική δεκάδα.
Πραγματική ψυχρολουσία, στη χαλαρότητα της εξασφάλισης ενός τρίποντου χωρίς αγώνα, την ίδια ώρα που ο αντίπαλος είχε πέρα από τα προβλήματα του, το εμπόδιο να περάσει μέσα από την Καλαμαριά που πάει καλά φέτος.
Φτάσαμε στο σημείο της μεγάλης ντροπής, να πασχίζουμε και να αγωνιούμε αν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τη δέκατη θέση σε ένα από τα πιο απαξιωμένα πρωταθλήματα των τελευταίων ετών.
Σε μια δεύτερη κατηγορία όπου θεωρούμε επιτυχία να τερματίσουμε πάνω από ομάδες όπως ο Αιγινιακός, η Σπάρτη, τα Σπάτα που μας κέρδισαν και τον Ηρόδοτο που επίσης μας κέρδισε και μάλιστα εντός έδρας. Όπου φοβόμαστε να μην μας πλησιάσουν τα Τρίκαλα που προσπαθούν να επανέλθουν από τον πάτο της βαθμολογίας.
Σε αυτό το πρωτάθλημα όπου μπήκαμε με «υψηλούς στόχους», φτάσαμε πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος να μετράμε κουκιά και να ιδρώνουμε.
Από την ώρα που ο Ηρακλής πήρε το διπλό μέσα στη γειτονική Καλαμαριά, τα κομπιουτεράκια των δραμινών πήραν φωτιά.
Πέντε παιχνίδια απομένουν, από τρεις βαθμούς το καθένα, σύνολο δεκαπέντε πόντοι και το ερώτημα είναι, πόσους για τη Δόξα και πόσους για τον Ηρακλή.
Μπαίνουμε σε μια τελική ευθεία όπου δυστυχώς όπως είχε πει κάποτε ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης : «Είμεθα έθνος ανάδελφον» !!!
Κουβέντα με την οποία ήθελε να τονίσει το μοναχικό δρόμο που ακολουθεί το ελληνικό έθνος. Ένα δρόμο παράλληλο με αυτόν που ακολουθεί πλέον και η Δόξα στο φετινό πρωτάθλημα.
Στα δύσκολα, σε μια κόντρα για μια θέση θέλεις συμμάχους. Και αν δεν τους έχεις, θέλεις τουλάχιστον να έχεις απέναντι σου αντιπάλους που δεν θα έχουν καλύτερες σχέσεις, έστω να πούμε συμπάθειες, με τους διεκδικητές των δικών στόχων..
Να μην αγωνιάς για το πόσο μαχητικός θα είναι απέναντι σου ο Καραϊσκάκης, που αν και δεν έχει εξασφαλιστεί είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα και με μια νίκη σε βάρος σου δένει το …γάιδαρο του.
Αν θα παίξει την τελευταία της ανάσα μέσα στο γήπεδο της η ήδη υποβιβασμένη Σπάρτη και δούμε ξανά κάποιο έργο τύπου Σπάτων;
Τι θα γίνει με την πάντα απρόβλεπτη Καλαμαριά;
Μέσα στην έδρα του ο ποιοτικός Κισσαμικός σε τι θέση θα βρίσκεται και τι στόχο θα έχει την προτελευταία αγωνιστική;
Την τελευταία ο Εργοτέλης θα έρθει να απολαύσει τις ομορφιές της Δράμας ή θα ψάχνει ακόμη καμιά δεύτερη θέση;
Σκέψεις και ερωτηματικά που πλέον σήμερα ζαλίζουν τη σκέψη όλων μέσα στο στρατόπεδο των «μαυραετών».
Παίζεται το ενδεχόμενο μιας μεγάλης υποβάθμισης, με ότι συνεπάγεται από έναν αγωνιστικό υποβιβασμό της ομάδας σε μια ερασιτεχνική κατηγορία, όπως θα είναι η νέα φούτμπολ λιγκ.
Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο η ομάδα δείχνει να μειονεκτεί έχοντας τον πρόεδρο της, το στήριγμα της, τουλάχιστον φαινομενικά, αποστασιοποιημένο.
Δεν γίνεται, την ώρα που …ο κάμπος καίγεται να δηλώνει απών από την πρώτη γραμμή της μάχης.
Γιατί δίπλα του δεν φαντάζει κανείς από το επιτελείο του να μπορεί να πάρει πάνω του το βάρος της ευθύνης να σπρώξει την ομάδα μακριά από τους σκοπέλους που έχει μπροστά.
Και τι γίνεται αν, ώ μη γένοιτο, γίνει καμιά στραβή;;;
Κανείς δεν θέλει να σκέφτεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο…
Αυτό όμως είναι τόσο μπροστά που μόνο στρουθοκαμηλίζοντας μπορεί κάποιος να μην το δει….
Τα ψέματα τελείωσαν πλέον μετά το γκολ του Περόνε…
Όλοι στο πλευρό των παικτών και οι παίκτες να αναλογιστούν την ευθύνη τους απέναντι στον κόσμο τους…
Ξυπνάτε όλοι γιατί χανόμαστε …
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
