Πρεμιέρα για την Δόξα και παίρνει τέλος αγωνιστική απραξία πέντε μηνών. Τεράστιο διάστημα για τον κόσμο της Δόξας που διψάει να απολαύσει την αγαπημένη του ομάδα στο χορτάρι του γηπέδου της.
Όλα είναι έτοιμα για το πρώτο σφύριγμα της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Επιτέλους μετά από τρία χρόνια «τυραννίας» στις γειτονιές της τρίτης εθνικής η δραμινή αρμάδα επιστρέφει στις επαγγελματικές και πιο καταξιωμένες κατηγορίες.
Μια επιστροφή που ολοκληρώθηκε με μεγάλο ψυχικό αντίτιμο, έτσι όπως εξελίχθηκε, μέχρι να φτάσει η επιτυχία στον στόχο που πίστεψε και κυνήγησε μόνος του ο Γιάννης Μπύρος.
Αυτός έθεσε το στόχο, τον κυνήγησε, τον πέτυχε και αμέσως μετά, χωρίς άλλη καθυστέρηση, έδωσε το νέο στόχο, την επιστροφή στην πρώτη εθνική κατηγορία!!!
Πλήρωσε αδρά και πάλι για την ενίσχυση της ομάδας και με την βοήθεια των συνεργατών του δημιούργησε το σημερινό σχήμα που θα παραταχθεί αύριο κόντρα στην αδελφοποιημένη οπαδικά ομάδα της Καρδίτσας.
Όλη αυτή η κοσμογονία έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ίσως υπερβολικής ευφορίας σε ότι έχει να κάνει με την παρουσία της ομάδας στον φετινό μαραθώνιο των 34 αγωνιστικών.
Ένας μακρύς σχεδόν ατέλειωτος ανήφορος όπου θα δοκιμαστούν πολλά και πολλοί και όποιος έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις, αυτός θα αντέξει.
Όποιος πιστεύει ότι τα πράγματα είναι εύκολα είναι σε πολύ λάθος μονοπάτια η λογική του.
Το κακό είναι ότι όταν ανεβαίνει ο πήχης των απαιτήσεων βρίσκει χώρο να τρυπώσει η αχρείαστη κριτική και η περιττή γκρίνια.
Σε φάση ανούσια παίζουν ταινίες χιλιοπαιγμένες και κουραστικά βαρετές σχεδόν πάντα με τους ίδιους ή όμοιους πρωταγωνιστές που πάντα κάνουν μόνο ζημιά και το σημαντικότερο καταστρέφουν την τόσο αναγκαία ηρεμία της ομάδας.
Είναι πολύ μακρύς ο φετινός δρόμος προς την επιτυχία και αν πραγματικά προέχει το καλό της ομάδας πρέπει να είναι γενική η συστράτευση δίπλα στον Γιάννη Μπύρο και την ομάδα.
Το όραμα, το όνειρο της ανόδου κινδυνεύει μόνο από αυτούς που δεν θα το πιστέψουν. Επειδή τα κάστρα πέφτουν συνήθως από μέσα, ο μεγαλύτερος εχθρός κάθε ελπίδας είναι αυτός που δεν θέλει να ονειρεύεται γιατί δεν πιστεύει στα όνειρα.
Στην σημερινή Δόξα υπάρχει το όνειρο της ανόδου στην πρώτη κατηγορία και το πιστεύουν αυτοί που τις τελευταίες μέρες εθελοντικά βάφουν το γήπεδο.
Αυτοί που έσπευσαν να μπουν τις λίστες για την απόκτηση μιας κάρτας διαρκείας.
Αυτοί που λαχταρούν να έρθει το μεσημέρι της Κυριακής για να πάρουν την θέση στο γήπεδο και να δουν την νέα ομάδα.
Αυτοί όλοι και όσοι άλλοι θέλουν να πηγαίνουν στο γήπεδο και όπως παλιά, να βλέπουν απέναντι στην Δόξα τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου
Όπως παλιά…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ