Το πρωτάθλημα τελείωσε και πλησιάζει η ώρα του απολογισμού. Ωστόσο καθώς ακόμη είναι πολύ νωπή στη μνήμη η τελευταία αγωνιστική και η ήττα από τον Εργοτέλη είναι σίγουρα πρωτεύον να γίνει μια αναφορά στο παιχνίδι με το οποίο έκλεισε η φετινή πορεία των «μαυραετών».
Δεν ήταν μόνο η ήττα το αρνητικό κομμάτι της τελευταίας αγωνιστικής εμφάνισης της ομάδας. Ήταν η αποτυχία, η απώλεια της έσχατης ευκαιρίας να καταλάβει μια θέση στην τελική βαθμολογία που μέχρι ένα σημείο θα …χρύσωνε το χάπι της γενικότερης απογοήτευσης.
Για άλλη μια φορά που μέσα σε ενενήντα λεπτά χρειάστηκε να κυνηγηθεί ένας στόχος, αυτός χάθηκε άδοξα!!! Αντί για την τέταρτη θέση ήρθε η όγδοη.
Συνεπώς τελικός προορισμός η όγδοη θέση!
Κατά την γνώμη μας ο Εργοτέλης είναι πιο ποιοτική ομάδα ακόμη και από τον πρωταθλητή Βόλο. Απέναντι στην πιο ποιοτική ομάδα του φετινού πρωταθλήματος, η Δόξα έδειξε όλη την αγωνιστική της γύμνια.
Κόντρα σε μια ομάδα που σε καλό αγωνιστικό χώρο δείχνει πολύ καλά δείγματα γραφής, η Δόξα άντεξε μέχρι τα μισά περίπου του πρώτου ημιχρόνου.
Μέχρι τότε πίεσε, έκανε κάποιες τελικές, είχε μια καλή αγωνιστική εικόνα. Είχε τα πατήματα της και δυσκόλεψε του κρητικούς που είχαν υπομονή στο παιχνίδι τους.
Όταν όμως τα αποθέματα δυνάμεων μειώθηκαν άρχισε να εμφανίζεται η έλλειψη ποιότητας που έχει η Δόξα, ειδικά απέναντι σε έναν τόσο καλό αντίπαλο. Οι φιλοξενούμενοι πήραν πρωτοβουλίες και άρχισαν να επιβάλουν το δικό τους τέμπο. Το τραγικό λάθος του Ρουγκάλα στις καθυστερήσεις τους έδωσε το καλύτερο δώρο για να πάνε στα αποδυτήρια ακριβώς όπως ήθελαν αυτοί.
Η Δόξα ανέβηκε ψηλά και το αντίδοτο των φιλοξενούμενων ήταν η μακρινή μπαλιά από πίσω προς τον προωθημένο Ιατρούδη ο οποίος δεν είχε πρόβλημα απέναντι στην άμυνα της Δόξας και μαζί με τον εκπληκτικό Έφορντ αναστάτωναν την δραμινή διάταξη.
Ένα ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο ο Εργοτέλης είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και η Δόξα απλά προσπαθούσε, χωρίς να είναι σε θέση να ανατρέψει το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί. Στην τρίτη ευκαιρία ήρθε το δεύτερο γκολ και ολοκληρώθηκε η τελευταία πράξη του φετινού …δράματος.
Η Δόξα και πάλι ήταν μια ομάδα με καθαρά αμυντικό προσανατολισμό στο παιχνίδι της. Στήθηκε με πλάνο να καλύψει τα νώτα της και στη συνέχεια να κυνηγήσει το κλέψιμο της νίκης. Απέναντι σε έναν τόσο ποιοτικό αντίπαλο που πάτησε τον πολύ καλό αγωνιστικό χώρο της δραμινής έδρας μια τέτοια τακτική δεν είχε πολλές ελπίδες. Ο Εργοτέλης φέτος έχασε βαθμούς κυρίως σε κακοτράχαλες έδρες και πλήρωσε την καλή του πορεία στο κύπελλο.
Βασική ανάγκη είναι η αλλαγή του αγωνιστικού προφίλ της ομάδας, που εκ των πραγμάτων είχε γίνει καθαρά αμυντικογενές. Άλλωστε ο κόσμος της Δόξας θέλει να βλέπει την ομάδα του να παίζει επιθετικά, να έχει δημιουργία στο παιχνίδι και να επιδιώκει τη νίκη και όχι να προσπαθεί να την «κλέψει».
Το μεγάλο καμπανάκι αφορά την προοπτική του νέου πρωταθλήματος. Ενός πρωταθλήματος όπου οι αντίπαλοι θα είναι του επιπέδου και της ποιότητας του Εργοτέλη. Δεν θα είναι ομάδες τύπου Σπάρτης, Αιγινιακού και Σπάτων και των περισσοτέρων άλλων του φετινού ομίλου που χαρακτηρίζονταν για την δύναμη τους, το καταστροφικό παιχνίδι και έπαιζαν σε γήπεδα που φάνταζαν με …οργωμένα χωράφια.
Αντίθετα, εκ των πραγμάτων οι ομάδες οδηγούνται σε μια πιο επαγγελματική νοοτροπία καθώς αυξάνονται τα έσοδα και μπαίνουν στην κατηγορία οι τρεις που υποβιβάστηκαν, έχοντας σαφέστατα επαγγελματική λογική και αρκετά διαθέσιμα στο οικονομικό κομμάτι. Συνεπώς θα αναζητηθούν από όλους οι πιο ποιοτικοί παίκτες με συνέπεια να απαιτείται ένας πιο προσεκτικός σχεδιασμός.
Για τη Δόξα, αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να αποφευχθούν τα ίδια λάθη, γνωστά πλέον σε όλους, ειδικά στο κομμάτι των επιλογών σε όλα τα επίπεδα προσώπων και συνεργασιών προκειμένου να αναβαθμιστεί συνολικά η ομάδα.
Τα διοικητικά είναι σε πλήρη ροή και θα επηρεάσουν καταλυτικά την επόμενη μέρα της ΠΑΕ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
