Χωρίς κάποια σημαντική απώλεια, η Δόξα πέρασε από την «παγίδα της πρεμιέρας». Πέρασε χωρίς προβλήματα γιατί κατά γενική ομολογία ήταν καλύτερη στα περισσότερα σημεία.
Μια πρεμιέρα πρωταθλήματος πάντα κρύβει κινδύνους καθώς μια ομάδα κάνει την πρώτη παρουσία της σε συνθήκες επίσημου αγώνα.
Οι μαυραετοί ήρθαν από μια ολοκληρωμένη και πολύ ουσιαστική προετοιμασία και αφού επιβλήθηκαν με άνετες νίκες επί των αντιπάλων τους στα φιλικά που έδωσαν.
Μπαίνοντας όμως στις συνθήκες πρωταθλήματος έφυγε η χαλαρότητα των φιλικών και τη θέση της πήρε η πίεση του αποτελέσματος, το βάρος της φανέλας και η προσδοκία του κόσμου για εύκολα νικηφόρα αποτελέσματα με σκορ και θέαμα.
Αυτή η πίεση φάνηκε στο ξεκίνημα του παιχνιδιού της πρεμιέρας και όταν η μπάλα δεν έμπαινε γρήγορα στα αντίπαλα δίχτυα. Οι τελικές προσπάθειες και οι ευκαιρίες για το γκολ σπαταλήθηκαν άδοξα, ωστόσο ήταν όντως εμφανές ότι το γκολ ήταν θέμα χρόνου. Όμως όσο αυτό το γκολ – το πρώτο γκολ- αργούσε τόσο η πίεση και το άγχος αυξάνονταν.
Το γκολ του Δημήτρη Κυριακίδη λύτρωσε τον ίδιο που ήδη είχε σημαδέψει δύο φορές το δοκάρι αλλά και την ομάδα του μαζί με τον κόσμο στην κερκίδα που ένιωσαν την ανακούφιση που ήθελαν και πλέον περίμεναν τα επόμενα γκολ, όπως γινόταν στα φιλικά.
Το δεύτερο γκολ του νεαρού σέντερ φορ των Μαυραετών δεν άργησε και με την εικόνα που είχε το παιχνίδι ουσιαστικά κλείδωσε το τρίποντο.
Όμως μέσα από το παιχνίδι της πρεμιέρας αναδείχθηκαν κάποιες συγκεκριμένες αδυναμίες.
Ο αργός ρυθμός ανάπτυξης του παιχνιδιού έδινε τα περιθώρια της καλής αμυντικής οργάνωσης στον αντίπαλο που έπαιξε με σφιχτή και πολυπρόσωπη αμυντική διάταξη καταφέρνοντας έτσι να κλείνει τα περάσματα προς την εστία του.
Τέτοιες αμυντικές λειτουργίες των αντιπάλων θεωρούνται δεδομένες και είναι αναμενόμενες και κυρίως στα εντός έδρας παιχνίδια. Βασικός στόχος όλων των αντιπάλων που συναντούν μπροστά τους για πρώτη φορά τη Δόξα Δράμας σε επίσημο παιχνίδι είναι να πετύχουν το θετικό αποτέλεσμα αλλά και να μην χάσουν με βαριά ήττα.
Η νεοφώτιστη ομάδα του Αρκαδικού αν και στο μεγαλύτερο διάστημα αμύνονταν στο μισό γήπεδο, παίζοντας ψυχωμένα, με πάθος και αρκετό τρέξιμο, κατάφερε να κάνει μια αξιοπρεπή παρουσία και μια αντίστοιχη ήττα διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις που την ήθελαν να χάνει εύκολα και με διαφορά.
Σε αυτό βοήθησαν κατά κάποιο τρόπο και οι παίκτες της Δόξας. Το τρακ της πρεμιέρας, μια παραπανήσια χαλαρότητα λόγω ίσως του ονόματος του νεοφώτιστου αντιπάλου, ένας αχρείαστος εφησυχασμός, δημιούργησαν μια αγωνιστική εικόνα που δεν ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη για τον κόσμο αλλά ισοσκελίστηκε από τη νίκη και τους τρεις βαθμούς.
Ο Γιώργος Λάλας δικαίως δήλωσε ευχαριστημένος από την ομάδα του καθώς πιστοποιήθηκε ότι υπάρχει βάθος στον πάγκο ικανό να ανταπεξέλθει στις απαιτήσει των πολλών παιχνιδιών. Οι αλλαγές που έκανε δεν τον διέψευσαν για την εμπιστοσύνη του.
Το τελείωμα του παιχνιδιού ήταν ένα άλλο σημείο που προβλημάτισε. Η ανάπαυση πάνω στο σκορ και η απώλεια της συγκέντρωσης στο παιχνίδι έφεραν τις δύο μεγάλες ευκαιρίες στον αντίπαλο για να πετύχει ένα γκολ και στοίχησαν την αποβολή του Μπεζυρτζή.
Βέβαια έγιναν σε ένα σημείο που δεν ήταν δυνατόν να έχουν ακριβό τίμημα όμως επιβεβαίωσαν το κλασικό κανόνα ότι το παιχνίδι τελειώνει στο τελευταίο σφύριγμα και μέχρι τότε θέλει συνεχόμενη συγκέντρωση
Το κάθε παιχνίδι και με κάθε αντίπαλο.
