Ήταν 05-12-2021 όταν μετά την ντροπιαστική ήττα μας μέσα στο Κιλκίς από την Αναγέννηση Πλαγιάς είχα ζητήσει, ως αναπληρωματικό τότε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, την παραίτηση όλου του συμβουλίου προκειμένου αυτόματα να εκλείψει η διοικούσα επιτροπή, η οποία αποτελούνταν από μέλη εκτός Συμβουλίου, που είχε την ευθύνη της ποδοσφαιρικής ομάδας.
Σήμερα, δύο χρόνια αργότερα, έχοντας την ιδιότητα του τακτικού μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Δόξας Δράμας, μετά από μια άλλη ντροπιαστική ήττα στο θεσμό του κυπέλλου από ομάδα του τοπικού της Δράμας και σε συνέχεια μιας κάκιστης αγωνιστικής παρουσίας, δεν μπορώ να κάνω τον αναίσθητο, δεν μπορώ δια της αφωνίας μου να δείχνω ότι όλα είναι καλώς καμωμένα. Θα ένιωθα γελοίος, ανακόλουθος με τον εαυτό μου, τα πιστεύω μου, τις αξίες που έχω ως άνθρωπος και ως επιστήμονας, με την οικογένεια μου, με τους φίλους μου που με γνωρίζουν χρόνια.
Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη για όλα όσα ο φίλαθλος κόσμος υπομένει.
Είχα επισημάνει εντός και εκτός Διοικητικού Συμβουλίου από τις αρχές του Καλοκαιριού ότι αυτή η διοίκηση έκανε τον κύκλο της, έπιασε ταβάνι με το πέρας της προηγούμενης αγωνιστικής χρονιάς. Όσοι γνωρίζουν τα δομικά προβλήματα του συλλόγου, όσοι γνωρίζουν την έλλειψη οικονομικής βοήθειας που επί δύο χρόνια υπομέναμε, όσοι γνωρίζουν τα σχέδια υπονόμευσης που επεξεργάζονται και υλοποιούν κάποιοι, μόνο σεβασμό θα μπορούσαν να δείξουν για την προσπάθεια που καταβλήθηκε με μπροστάρη τον Πρόεδρο μας.
Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε τώρα να γράφω ως πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Αλλά αυτό που ζούμε ως οργανισμός ΔΟΞΑ δεν είναι κανονικότητα. Διότι αν υπήρχε κανονικότητα θα έπρεπε να ήμασταν ήδη παρελθόν όλα τα μέλη του Συμβουλίου από ένα ισχυρότερο και επαρκέστερο διοικητικό σχήμα που θα είχε έγκαιρα εμφανισθεί.
Αυτή την στιγμή και όσο δεν υπάρχουν οικονομικά στηρίγματα και εναλλακτικές διοικητικές προτάσεις, ΣΤΗΡΙΓΜΑ πρέπει να γίνει ο κόσμος της ομάδας μας. Να γεμίσουμε το γήπεδο κάθε Κυριακή, να στηρίξουμε αυτό το σύλλογο που είναι κομμάτι της ζωής και των αναμνήσεων μας.
Κάνω έκκληση σε όλους όσοι έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν να το πράξουν τώρα. Επιχειρηματίες, φορείς, πολιτικά πρόσωπα, λοιπά σωματεία. Ας αντιληφθούμε, διοικούντες και οι υπόλοιποι, ότι είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟ ΒΟΗΘΕΙΑΣ.
Γιατί η ιστορία δεν κρίνει μόνο τους παρόντες, κρίνει και τους απόντες. Αλίμονο σε εμάς αν επιδείξουμε αδιαφορία και χαιρεκακία για τον τεράστιο σύλλογο μας, στην ιστορία του τόπου μας, στους προγόνους μας, στους φίλους μας που έφυγαν.
