Νικημένος από την επάρατη νόσο έφυγε τα ξημερώματα ο Γρηγόρης Τσεπίδης. Γνωστός και επιτυχημένος επιχειρηματίας της Δράμας, αγαπητός σε πολύ κόσμο και δηλωμένος δοξαίος, «διετέλεσε μέλος της διοίκησης Δαϊλάκη και από τους βασικούς συντελεστές της προσπάθειας ανόδου το καλοκαίρι του 2011» όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο Γ.Σ. Δόξα.
Μια ιστορία με την …υπογραφή του Γρηγόρη
Για όσους γνώριζαν το Γρηγόρη, αυτή η ιστορία θα είναι σίγουρα γνωστή. Ωστόσο αξίζει να την αναπαράγουμε σήμερα σαν έναν μικρό φόρο τιμής, σ’ ένα φίλο που έφυγε από κοντά μας και αφορά μια συνέντευξη του Γιάννη Χλωρού πριν από δύο χρόνια στα Χρονικά. Ένα μέλος της γνωστής «Συμμορίας των 12» καταθέτει τη μαρτυρία του αναφορικά με τη συμμετοχή του Γρηγόρη σε μια από τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΝΧΡΟΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ της Δόξας Δράμας.
-Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πως στήθηκε εκείνη η ομάδα που κατακαλόκαιρο πήγε στην Αθήνα για να παίξει στα μπαράζ και κέρδισε την τελευταία άνοδο στην μεγάλη κατηγορία ο Γιάννης Χλωρός θα δηλώσει:
«Μου δίνεις την ευκαιρία να πω τι έγινε και η ομάδα κατέβηκε σε αυτά τα μπαράζ που σίγουρα ο κόσμος δεν γνωρίζει. Το πρωτάθλημα είχε τελειώσει, αλλά στο άμοιρο Ελληνικό ποδόσφαιρο που παίζαμε δεν γνωρίζαμε αν θα γίνουν μπαράζ ή αν θα ανέβουν κατευθείαν κάποιες ομάδες. Ο Γρηγορίου μάς κράτησε 10 μέρες, γιατί πίστευε πως θα γίνουν τα μπαράζ. Οι παίκτες είχανε κάποια χρωστούμενα από τη διοίκηση και, για να μην αυξηθούν αυτά, μας άφησαν να φύγουμε για διακοπές. Τελικά μετά από ένα μήνα αποφασίζουν να γίνουν τα μπαράζ, ενώ τα συμβόλαια μας είχαν τελειώσει και σε πολλούς είχαν επικοινωνήσει για να κάνουν μειώσεις για να μείνουν και σε άλλους είπαν πως απλά δεν υπολογίζονται. Υπήρχαν 2-3 παίχτες διαθέσιμοι για τα μπαράζ. Τότε ξεκίνησε μια διαδικασία για να πείσει όσους μπορεί ο Γρηγόρης ο Τσεπίδης (ιδιοκτήτης γνωστού μαγαζιού στην Δράμα όπου μαζεύονταν καθημερινά όλοι εκεί). Σχεδόν όλοι ήταν αρνητικοί να κατέβουν να παίξουν χωρίς συμβόλαιο, αλλά και το κυριότερο, ανασφάλιστοι. Κατάφερε να πείσει τους μικρούς και ήταν οι πρώτοι 5-6. Τότε, όπως μου είπε, σκέφτηκε πως αν κατόρθωνε να πείσει εμένα θα βρίσκαμε τρόπο να πείσουμε μερικούς ακόμα. Με πήρε τηλέφωνο και προσπάθησε να με πείσει αναφέροντας αναμνήσεις και μιλώντας για την ιστορία της ομάδας. Του είπα ότι θα το σκεφτώ. Μου έστειλε ένα μήνυμα μετά από 10 λεπτά τάζοντάς μου ένα προσωπικό πριμ, όχι χρήματα, κάτι που γνωρίζουμε μόνο εγώ και αυτός, αν καταφέρναμε να ανεβάσουμε την ομάδα. Η ομάδα ανέβηκε και ακόμα περιμένω το πριμ του, είναι η αλήθεια. Τον πήρα τηλέφωνο και του είπα ότι ανεβαίνω. Ένας-ένας κατορθώσαμε να γίνουμε 10. Ο τελευταίος που πείσαμε ήτανε ο αρχηγός Τσιμπλίδης και αυτό έγινε το τελευταίο βράδυ και αργά το βράδυ στο γνωστό μας στέκι. Ενημερώσαμε τη διοίκηση πως κατεβαίνουμε. Τελικά μαζευτήκαμε 12. Ήμασταν έξω εκείνο το βράδυ μέχρι τις 4 και 6-7 φεύγαμε για την Αθήνα, όπου παίζαμε το απόγευμα το πρώτο παιχνίδι μας. Πόσο δύσκολο ήταν εκείνο το επίτευγμα; 35 μέρες, ενώ εμείς φύγαμε για διακοπές, οι υπόλοιπες ομάδες ΟΦΗ, Λεβαδειακός και Διαγόρας έκαναν προπόνηση. Καταφέραμε να παίξουμε τέσσερα 90 λεπτα σε 10 μέρες με αυτές τις συνθήκες. Νομίζω ότι ήταν ηρωικό. Δυστυχώς, στα 2 τελευταία παιχνίδια η ομάδα δεν αγωνίστηκε, γιατί λόγω καρτών και τραυματισμών είχαν μείνει 4 διαθέσιμοι παίχτες».
Γ.Σ. Δόξα Δράμας: Συλλυπητήρια για την απώλεια του Γρηγόρη Τσεπίδη
Ο πρόεδρος και το δ.σ. του Γ.Σ. Δόξα Δράμας εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του Γρηγόρη Τσεπίδη που έφυγε από τη ζωή σήμερα. Γνωστός και αγαπητός στον κόσμο της Δράμας, πιστός οπαδός της ομάδας μας, στήριξε έμπρακτα σε δύσκολες συγκυρίες καθώς διετέλεσε μέλος της διοίκησης Δαϊλάκη και από τους βασικούς συντελεστές της προσπάθειας ανόδου το καλοκαίρι του 2011.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει…
Για το δ.σ. του Γ.Σ. Δόξα Δράμας
Ο Πρόεδρος
Δημήτρης Περσίδης
