Αφού ειπώθηκε, ακούστηκε και δημοσιεύτηκε η επίσημη θέση του Γιάννη Μπύρου, έτσι όπως διατυπώθηκε στην γενική συνέλευση, σειρά έχει να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος. Μια άλλη ερμηνεία.
Έτσι όπως την δίνει η κριτική ματιά πάνω σε όσα ειπώθηκαν από το βήμα της εκδήλωσης από το σημερινό μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Δόξα.
Μπορεί αυτή η κριτική να μην αρέσει σε όλους, αυτό μας είναι αδιάφορο. Άλλωστε όπως λέγεται, μια κριτική που δεν αρέσει σε πολλούς έχει λιγότερα λάθη από αυτή που αρέσει σε όλους.
Βγήκε λοιπόν ο μεγαλομέτοχος με ένα ενωτικό προφίλ ωστόσο το ζητούμενο είναι ποιους είχε αποδέκτες; Γιατί για να ενώσεις πρέπει να υπάρχει διάσπαση και μάλιστα πολυδιάσπαση.
Πουθενά δεν υπάρχουν ροπές που να χρειάζεται να τις ενώσει.
Υπάρχει ο μεγαλομέτοχος και οι κινήσεις του και αυτοί που τις αμφισβητούν.
Από τη στιγμή που πράξεις του αφορούν κάτι που δεν είναι προσωπικό περιουσιακό του στοιχείο, το σήμα της Δόξας Δράμας η πορεία και το αύριο του, ο καθένας έχει δικαίωμα γνώμης.
Κανένας δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανένα το δικαίωμα της γνώμης. Το αν θα εκληφθεί υπόψη η κάθε γνώμη ή θα περάσει αδιάφορη αυτό είναι θέμα και απόφαση της ηγεσίας, του Μπύρου και για την οποία θεσμικά και μόνο κρίνεται ο ίδιος.
Μίλησε για τα επτά λάθη του, θέλοντας να δώσει στο λόγο του διάθεση αυτοκριτικής και πέρασε σε ένα παραλήρημα αποθέωσης του «εγώ» του. Συνεχόμενες αναφορές στο «εγώ» που έκανε μόνο …λάθη που όμως τελικά ωφέλησαν και όσα λάθη έγιναν, έγιναν στη λογική του «επειδή πράττω είναι δικαιολογημένα τα λάθη μου».
Από τους διακόσιους παριστάμενος της προηγούμενης εκδήλωσης στο Ωδείο, στην συνέλευση της Δευτέρας ήταν ακριβώς οι μισοί. Και ξανά μισοί θα είναι οι παριστάμενοι σε μια επόμενη αντίστοιχη εκδήλωση εάν συνεχίσει να καταφέρεται κατάμουτρα σε βάρος της πόλης.
Η αναφορά του σε μια πόλη ανίκανη να μαζέψει 40 χιλιάρικα για να σώσει την ομάδα έχει σαν απάντηση τα 530 χιλιάρικα που πρόσφερε αυτή η πόλη στη διοίκηση Βουγιουκλή- Χατζηελευθερίου- Πάσχου. Απλά εκεί ο κόσμος άκουσε το κάλεσμα και το πίστεψε.
Όταν σε μια πόλη προσφέρεις απλόχερα σε οικονομικά δώρα και αυτή δεν ανταποκρίνεται στις διαθέσεις σου, στο βαθμό που πιστεύεις ότι οφείλει να στο κάνει, τότε μάλλον έχεις αργήσει να κάνεις την πραγματική αυτοκριτική σου!!!
Καθώς υπάρχει ένα σκηνικό αποθέωσης του εγώ που επαναλαμβάνεται από την μία αλλά από την άλλη τόσο ο αριθμός αυτών που το αποδέχονται μειώνεται συστηματικά και το σπουδαιότερο είναι ότι η κατηφόρα της ομάδας συνεχίζεται, τότε έχει περισσότερη σημασία να κρατάμε την πραγματική ουσία του πράγματος.
Και η ουσία είναι στην επόμενη μέρα. Με Μπύρο ή χωρίς τον Μπύρο η ομάδα πρέπει να συνεχίσει τον δρόμο της . Υπάρχουν όμως και εδώ δύο τεράστια ερωτηματικά που ζητούν την απάντηση τους.
Ξεχνάμε το …αστείο περί διανομής των μετοχών στους υπαλλήλους των επιχειρήσεων του μεγαλομετόχου. Είναι Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει και οι μετοχές στο ίδιο περιβάλλον ιδιοκτησίας. Επιβεβαίωση της εκτίμησης ότι κανείς δεν θέλει να αφήσει την ομάδα.
Λέμε ότι τελικά δρομολογείται επί ουσιαστικής βάσης η διανομή των μετοχών και η δημιουργία της πολυμετοχικότητας.
Λέμε ότι από τα 207 μέλη της ερασιτεχνικής τα 100 δέχονται να πάρουν ή την δωρεά ή να αγοράσουν έναντι ενός απόλυτα συμβολικού ποσού το 1% από το μετοχικό κεφάλαιο της ΠΑΕ Δόξα.
Έχει δημιουργηθεί ένα νέο μετοχολόγιο με εκατό ονόματα μετόχων όπου ο καθένας έχει το ένα τοις εκατό.
Ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος που θα βάλει το κεφάλι του στην λαιμητόμο και με την υπογραφή του θα αναλάβει όλο το βάρος και την υποχρέωση απέναντι σε τυχόν χρέη που πιθανώς να δημιουργηθούν;
Και το ακόμη πιο σημαντικό που κάλλιστα μπορεί να αποτελεί υποθήκη της επόμενης μέρας. Εάν εμφανιστεί κάποιος σοβαρός υποψήφιος που θα θελήσει να αναλάβει την ΠΑΕ με ποιόν θα μιλήσει;
Θα πρέπει να ψάχνει έναν – έναν τους εκατό προκειμένου να συμφωνήσει τουλάχιστον με τους εβδομήντα για να έχει την άνετη λήψη κάθε απόφασης;
Τελικά μήπως αυτή η ιστορία οδηγεί σε ένα τεχνητό χάος που αυτό με τη σειρά του, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα αναζητήσει μια επιστροφή του τύπου «Δοξάστε με» ;;;
