«Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει» λέει κάποιος από τους άγραφους νόμους του ποδοσφαίρου. Ωστόσο η κάθε περίπτωση δεν είναι πάντα η ίδια και πολλές φορές είναι διαφορετική, καθώς έτσι τη διαμορφώνουν οι διάφοροι παράμετροι που την καθορίζουν.
Έτσι το αρχικό σχήμα που κέρδισε την λασπομαχία μέσα στην Καρδίτσα, δεν ήταν …αρκετό για να κερδίσει την σημερινή αναμέτρηση με τον φαινομενικά υποδεέστερο Αιγινιακό.
Βέβαια αν η ρουκέτα του Ζούρκου, τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη δεν έβρισκε το παραθυράκι της εστίας του Βούρα, τα πράγματα θα ήταν σίγουρα διαφορετικά, τουλάχιστον βαθμολογικά και στο κομμάτι της ψυχολογίας της ομάδας. Αλλά αυτό είναι το μόνιμο «αν» αυτών των περιπτώσεων.
Όπως επίσης και κάποια άλλα αρνητικά σημεία που τώρα βγαίνουν στην επιφάνια, να είχαν μείνει κάτω από το …χαλί.
Η αμυντική γραμμή που στο ξεκίνημα του φετινού πρωταθλήματος ήταν το καμάρι της δραμινής ομάδας μετατράπηκε στο αδύνατο σημείο της σημερινής εμφάνισης. Δύο τέρματα από το πουθενά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, προϊόντα καθοριστικών λαθών, έφεραν τα πάνω κάτω.
Ένας επιθετικός μονόλογος του πρώτου ημιχρόνου που περιελάμβανε ένα γκολ, ένα δοκάρι και πολλές καλές ευκαιρίες για περισσότερα γκολ , σταμάτησε στο πάντα ρευστό 1-0.
Βέβαια τα μηνύματα στην άμυνα ήρθαν πολύ νωρίς. Μόλις στο 8’ ο Αιγινιακός προσπάθησε να αιφνιδιάσει και θα τα κατάφερνε αν ο Σοφιάνης ήταν λίγο πιο αποτελεσματικός. Το δυναμικό μπάσιμο των φιλοξενούμενων στο πρώτο δεκάλεπτο, ξεχάστηκε μέσα από την επιθετική πίεση που ακολούθησε σαν απάντηση από τους γηπεδούχους.
Ωστόσο όταν το σκηνικό επαναλήφθηκε στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου οι παίκτες της Δόξας πιάστηκαν …κοιμώμενοι !!! Η άμυνα δέχθηκε δύο πολύ εύκολα γκολ, απόρροια αμυντικών λαθών καθώς ο Παπαδόπουλος ξεπέρασε το μπλοκάρισμα του Σιώπη και ο Χότζιτς βρέθηκε τραγικά αφύλακτος στα όρια της μεγάλης περιοχής του Βούρα.
Στα θετικά είναι ότι η ομάδα δεν φοβήθηκε αλλά κρατήθηκε όρθια ψυχολογικά και αντέδρασε δείχνοντας χαρακτήρα συνόλου που δεν θέλει να χάσει. Απέναντι σε έναν απρόβλεπτο αγωνιστικά Αιγινιακό που έδειξε άγνοια κινδύνου αφού πέρασε το πρώτο ημίχρονο με μόνο ένα γκολ παθητικό, η Δόξα με τις δύο αλλαγές-πακέτο του Κωστένογλου (Γεωργιάδης –Κάσες) έκανε τη δεύτερη ανατροπή στο σκορ της αναμέτρησης.
Όμως όσο και αν χάθηκαν και άλλες ευκαιρίες για γκολ, έλειψε από την εικόνα της η σιγουριά. Δεν εξέπεμπε εμπιστοσύνη ότι μπορεί να παραμείνει αλώβητη στα αγωνιστικά λεπτά που υπολείπονταν.
Αυτό που έγινε στην Καρδίτσα μετά την είσοδο του τρίτου στόπερ.
Η έξοδος του Ριζογιάννη δημιούργησε πρόβλημα στην μεσαία γραμμή που ίσως να μπορούσε να καλύψει καλύτερα ένας άλλος χαφ από τον πάγκο. Άλλωστε σήμερα ήταν μια καλή ευκαιρία εφόσον βγήκε ένας τόσο βασικός παίκτης να δοκιμαστεί ο Τζόκιτς που στο παιχνίδι του πρώτου γύρου, με την προηγούμενη ομάδα του, έδειξε ότι είναι ένα πολύ καλό εργαλείο στην μεσαία γραμμή.
Η τόσο παλικαρίσια παρουσία του Φανούρη, κατά πολλούς είχε μεγαλύτερη διάρκεια από αυτή όπου θα μπορούσε να είναι το ίδιο αποδοτικός.
Βέβαια όλα αυτά είναι θέματα προπονητή που αυτός πάντα γνωρίζει το κάτι παραπάνω, ωστόσο δικαίως ή αδίκως κρίνεται εκ του αποτελέσματος και ο οποίος μίλησε για την χειρότερη εμφάνιση της ομάδας υπό τις οδηγίες του με τα περισσότερα ατομικά λάθη από πλευράς παικτών.
Αυτές είναι κάποιες πρώτες σκέψεις ακριβώς μετά την συνέντευξη τύπου.
Δυστυχώς όμως τα χρονικά περιθώρια είναι λιγοστά για περισσότερες κρίσεις. Την Τετάρτη είναι η εμβόλιμη εικοστή αγωνιστική και υπάρχει ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι μέσα στα Τρίκαλα για το οποίο χρειάζεται να μπουν όλα πίσω και να βγει μπροστά η βαθμολογική του σημασία.
Χρόνος για κριτική υπάρχει πάντα. Πρώτα από όλα είναι το συμφέρον της ομάδας και η αγωνιστική της συνέχεια…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
