Για το φιάσκο μέσα στην Καλαμαριά ακούστηκε η δικαιολογία ότι ήταν το αποτέλεσμα της μεγάλης πίεσης που υπήρχε πάνω στην ομάδα. Ο στόχος τελικά χάθηκε με το πιο εκκωφαντικό τρόπο. Ωστόσο παρέμεινε η μετριότητα στις εμφανίσεις μιας ομάδας που τόσο απλόχερα χαρακτηρίστηκε «ποιοτική» και συνεχίζεται σε πείσμα ακόμη και αυτών που περίμεναν ένα διαφορετικό πρόσωπο, μια βελτίωση, μια παρουσίαση ενός καλύτερου αγωνιστικού προσωπείου.
Άγχος δεν υπάρχει από πουθενά, παρά μόνο μια απαίτηση να κρατηθούν τα πλαίσια της αξιοπρέπειας και να μην παρουσιαστούν δείγματα διάλυσης που δεν αρμόζουν στην εικόνα ενός συλλόγου του επιπέδου της Δόξας.
Κανείς πλέον δεν πιέζει αυτή την ομάδα και δεν έχει παράλογες απαιτήσεις. Είναι ένα σύνολο που δημιουργήθηκε για ένα συγκεκριμένο σκοπό και τον στόχο που είχε τον έχασε.
Ο κόσμος που σε μια άλλη περίπτωση θα είχε κάνει κατάληψη την κερκίδα στο δημοτικό στάδιο της Αριδαίας, γύρισε την πλάτη του στην συγκεκριμένη ομάδα. Μια ομάδα που συνέχισε να τα έχει όλα, ακόμη και τώρα που οπουδήποτε αλλού, ειδικά στην τρίτη κατηγορία, οι περικοπές θα ξεκινούσαν και δεν θα τέλειωναν.
Όμως ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, μετά το ξεκούραστο ταξίδι, την διαμονή στο ξενοδοχείο, το χαλαρό κλίμα μέσα στην ομάδα, όλα παρέμειναν τα ίδια !!!
Ένα ολόκληρο –πρώτο- ημίχρονο χαμένο. Απόδοση παικτών στα όρια της απογοήτευσης και του προβληματισμού. Ένα μακρινό σουτ στο ξεκίνημα ήταν το μοναδικό διαπιστευτήριο μιας ομάδας που έκανε πρωταθλητισμό και με την ποιότητα που –λέμε ότι- διαθέτει ήταν το φαβορί της αναμέτρησης, μάλιστα απέναντι σε έναν απόλυτα αδιάφορο αντίπαλο.
Έναν αντίπαλο που ενώ ήταν συμμαζεμένος και πολύ προσεκτικός στο πρώτο ημίχρονο, στην συνέχεια, βλέποντας τι έχει απέναντι του, αναθάρρησε και πήρε επιθετικές πρωτοβουλίες. Μάλιστα κατέγραψε περισσότερες ευκαιρίες, φτάνοντας πιο κοντά στο γκολ, ειδικά στην φάση με το γυριστό του Αλμπάνη όπου το δοκάρι προστάτεψε τον Σικαλιά και την Δόξα από την κατρακύλα μιας ήττας. Και οι δύο προπονητές παραδέχτηκαν ότι ήταν το παιχνίδι που θα κρινόταν στο ποιος θα βάλει πρώτος το γκολ.
Ευτυχώς που ένα στημένο, ένα κόρνερ, με αρκετή δόση τύχης, έγινε γκολ από τον Γιάννη Κωστόπουλο και γλυτώσαμε τα χειρότερα. Καλώς ή κακώς για κάποιους, όταν φεύγει η πίεση και το άγχος, το αναμενόμενο είναι να βγουν στην επιφάνεια οι δυνατότητες που σκεπάζονταν μέχρι τότε. Για να πείσουν ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις και ο στόχος χάθηκε από ατυχία, από κακή συγκυρία.
Χθες με ένα φουλ επιθετικό σχήμα (4-4-2), το ίδιο που χρησιμοποιήθηκε μέσα στην Χαλάστρα, οι παίκτες της Δόξας «ίδρωσαν» για να σκοράρουν απέναντι σε μια αντίπαλη ομάδα το συνολικό κόστος της οποίας και σε αυτήν την περίπτωση –όπως και στου Καμπανιακού- δεν ξεπερνούσε την αμοιβή των δύο σέντερ φορ της !!!
Καθώς αυτή η εικόνα παραμένει η ίδια, τότε όλα διαψεύδονται και δικαιώνονται οι κατηγορίες και τα βέλη των αντιπάλων. Όταν τα έχεις όλα στα πόδια σου, είσαι υπέρ του δέοντος καλοπληρωμένος και δεν κάνεις στοιχειωδώς το καθήκον σου τότε πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχθείς –αγόγγυστα- την κάθε κριτική, όσο σκληρή και αν είναι.
Οι τρεις προπονητές πλήρωσαν με την απομάκρυνση τους το κομμάτι της ευθύνης τους. Το ίδιο φυσικά θα ισχύσει και για τους παίκτες στην ώρα του απολογισμού που απέχει μόλις 180 αγωνιστικά λεπτά. Φυσικά το δικό τους κομμάτι ευθύνης θα έχουν και οι υπόλοιποι που συμμετείχαν στον φετινό σχεδιασμό.
Τα λάθη έχουν καταγραφεί, επιβεβαιώθηκαν και συνεχίζουν να επιβεβαιώνονται και να πληγώνουν.
Ο Γιάννης Μπύρος πρόσφερε τα πάντα σε αυτήν την ομάδα περιμένοντας να του εκπληρώσει το όραμα. Δεν πήρε τίποτε άλλο πέρα από πίκρα και απογοήτευση. Σαν λογική αντίδραση ήταν η απόφαση του να απουσιάσει από το χθεσινό παιχνίδι. Τα όσα λάμβανε στην συνεχή ενημέρωση που είχε από την Αριδαία του επιβεβαίωσαν την ορθότητα της απόφασης του.
Είναι τρομερά απογοητευτικό να πηγαίνεις σε μια αντίπαλη έδρα να νικάς με τα χίλια ζόρια και να ακούς κριτικές και σχόλια του τύπου: «Αυτή είναι η Δόξα»; «Γιατί τόσο χάλια αυτή η ομάδα»; «Πως θέλατε να κάνετε πρωταθλητισμό με τέτοιες εμφανίσεις» και άλλα παρεμφερή…
-«Ήσουν ο δυνατός του ομίλου… Τουλάχιστον έτσι άφηνες να λέγεται… Εκτέθηκες αρκετές φορές αγωνιστικά και δυστυχώς συνεχίζεις να εκτίθεσαι… Εκτός και αν δεν είσαι αυτό που άφησες σε όλους να πιστέψουν για σένα και το μόνο σου μέλημα ήταν τα χρήματα που συμφώνησες»…
Ένας προβληματισμός με πολλά ερωτήματα για όλους όσους φόρεσαν φέτος την φανέλα με τον «μαυραετό» στο στήθος. Ας δώσει ο καθένας την απάντηση του, τουλάχιστον μέσα από την αυτοκριτική του…
Έτσι και αλλιώς λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν πλέον…
