Ήταν ειλικρινής και είπε αλήθειες ο Γιάννης Μπύρος

Ζήτησε την στήριξη του κόσμου για να κάνει μεγάλα πράγματα

Με έναν απρόσμενα ειλικρινή λόγο ο Γιάννης Μπύρος κέρδισε τις εντυπώσεις στην χθεσινή συνέντευξη τύπου που έδωσε με τον ρόλο του μεγαλοχορηγού ή όπως ο ίδιος προτίμησε να λέει, «του χρηματοδότη και όχι του προέδρου».

Ήταν η πρώτη του έκθεση απέναντι σε μικρόφωνα και ανοιχτές κάμερες και αυτό του δημιούργησε ένα τεράστιο άγχος, το οποίο κάποιες στιγμές θέλησε να το αποβάλει –χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία- προσπαθώντας να «σπάσει τον πάγο», απέναντι σε μια πλειάδα σαφώς καλοπροαίρετων εκπροσώπων των τοπικών μ.μ.ε. που τον αντιμετώπισαν με τον οφειλόμενο σεβασμό, τόσο στην προσωπικότητα του όσο και στην προσπάθεια που κάνει.

Ο λόγος του Γιάννη Μπύρου ήταν αγνός, απλός, λαϊκός, όπως ο ίδιος και παρά το πολύ άγχος είπε μόνο αλήθειες. Τα πράγματα όπως ο ίδιος τα πιστεύει. Όπως τα αντιλαμβάνεται μέσα από το δικό του επιχειρηματικό μυαλό αλλά και την δραμινή ταυτότητα του.

Ήταν σαφέστατος σε βαθμό που ξένιζε η ειλικρίνεια του και το σκεπτικό του.

Ο Μπύρος θέλει ουσιαστικά μόνο ένα πράγμα. Τον κόσμο της ομάδας στο πλευρό του. Θέλει να νιώσει όπως ένιωσε μερικά χρόνια νωρίτερα ο Μπάμπης Νικολαΐδης. Εκείνη την χαρά της αποθέωσης της ομάδας από τους χιλιάδες φιλάθλους που γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο όταν ανέβηκε η Δόξα στην δεύτερη κατηγορία.

Το τόνισε κατ’ επανάληψη. «Δεν με ενδιαφέρει το οικονομικό. Θέλω τον κόσμο διπλά μας, διπλά στην προσπάθεια που κάνουμε». Αλλά έμπρακτη παρουσία. Να ανταποκριθεί στο πρώτο κάλεσμα, στα διάρκειας. «Λιγότερα διαρκείας από πέρσι σημαίνει ότι δεν κάναμε τίποτε. Εκεί θα φανεί η πρόθεση του κόσμου».

Ο Μπύρος θέλει να δει να πουλιούνται τα διαρκείας, όχι γιατί περιμένει να πάρει τα λεφτά για να κάνει μεταγραφές αλλά για να δει ότι ο κόσμος απαντάει θετικά στην κίνηση που κάνει.

Πέρσι η ομάδα με τα χρήματα από τα διαρκείας πλήρωνε τις προκαταβολές των παικτών. Φέτος έγιναν οκτώ μεταγραφές και έπονται και άλλες χωρίς καν να έχει ξεκινήσει η διάθεση τους στον κόσμο.

Δίπλα στον Γιάννη Μπύρο ήταν ο Λευτέρης Σαρελάκος σε έναν ρόλο από συντονιστή της εκδήλωσης μέχρι αναλυτή ή διερμηνέα των όσων έλεγε ή ήθελε να πει ο μεγαλοχορηγός. Ο Σαρελάκος έκανε πολύ καλά την δουλειά του καθώς τελικά ειπώθηκαν όσα έπρεπε να ειπωθούν.

Βασικό σημείο τριβής για ένα κομμάτι των φιλάθλων ήταν η προ τριημέρου ραδιοφωνική συνέντευξη του Γιάννη Μπύρου για την οποία διευκρινίστηκε ότι το «νιώθω μόνος μέχρι τώρα» είχε να κάνει με μια προσπάθεια αφύπνισης του κόσμου, ίσως κάπως πρόωρη, που όμως ο ίδιος ένιωθε ότι ήθελε να κάνει.

Επειδή δεν είναι γνώστης του αντικειμένου που λέγεται ποδόσφαιρο, τόνισε ότι «έχω σαράντα χρόνια να πατήσω στο γήπεδο», αυτό του δίνει το περιθώριο να αντιδράει κάπως πιο αυθόρμητα από κάποιον άλλο που έχει τριβή με τα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Από την μια ο κόσμος λέει ότι θέλει να δει για πειστεί και μετά να στηρίξει. Από την άλλη ο Μπύρος πράττει χωρίς ιδιαίτερους ενδοιασμούς για το κόστος και το μόνο που ζητάει είναι η στήριξη με την φυσική παρουσία όλων των δοξαίων. Τι πιο λογικό και αναμενόμενο…

«Θέλω τον κόσμο να συμμετάσχει, δεν τα κλαίω τα χρήματα που βάζω» τόνισε συμπληρώνοντας ότι «ο προϋπολογισμός θα είναι μιάμιση φορά επάνω σε σύγκριση με τον περσινό και αν έβλεπα κάτι από τον κόσμο θα τον έκανα πολύ μεγαλύτερο».

Τι πιο σημαντικό, για να αποτελέσει λόγο στήριξης από όλους.

Όσο και αν δεν το έχει το οπαδικό (επιβεβαίωσε ότι πρότεινε σε όσους δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα τους στα εκτός έδρας να τα καλύπτει ο ίδιος) το χτύπημα του χεριού πάνω στο τραπέζι με το σύνθημα «Δόξα πάνω απ’ όλα» ήθελε να δείξει ότι αν τον αγκαλιάσουν όλοι οι οπαδοί θα μπορούσε να γίνει και αυτός ένα μαζί τους!

Παραδόξως, είπε πολλά καθώς μέχρι τώρα λέγοντας ελάχιστα, έκανε πολλά.

Ο ίδιος φέρεται σαν επιχειρηματίας των αποφάσεων και του αποτελέσματος. Δίπλα έχει μια ομάδα που πληρώνει ο ίδιος για να του δίνει τα φώτα της. Υπάρχει ο Στέλιος Σαπουρίδης που είναι ένα στέλεχος από τα πλέον αθόρυβα και αποτελεσματικά που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από το σύλλογο. Δίπλα του, πρώην «μαυραετοί» και άνθρωποι του ποδοσφαίρου ο Λέκοβιτς με τον Κιοσσέ έχουν επιφορτιστεί την ροή του ποδοσφαιρικού τμήματος. Από την επάνδρωση του μέχρι το τελευταίο θέμα που αφορά την δημιουργία, το χτίσιμο των φετινών πρωταθλητών. Σε συνεργασία με τον Βασιλακάκη έχουν το πιο δύσκολο έργο, να κάνουν την ομάδα της φετινής υπέρβασης. Αν πετύχουν βοηθούν καταλυτικά στην συσπείρωση του κόσμου, αν δεν τα καταφέρουν επωμίζονται το βάρος από ένα πολύ βαρύ φορτίο.

Στην Δόξα, σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, ο τελικός του στόχος είναι να κλείσει την χρονιά με το ταμείο της ομάδας να έχει μηδενικό χρέος. Το είπε και δεσμεύτηκε απέναντι στην κοινωνία της Δράμας. Είναι δραμινός και μια τέτοια δέσμευση δεν μπορεί να ρισκάρει να την πάρει πίσω. Άλλωστε είναι φανερό ότι είναι άνθρωπος του λόγου και της τιμής!

Έμμεσα ή άμεσα ήταν συνέχεια σαφής. «Θέλω όταν κάνω κάτι να το απολαμβάνω. Αν δεν το απολαμβάνω δεν θέλω ούτε στο γήπεδο να έρχομαι. Κάντε με να πεισμώσω και άμα εγώ πεισμώσω στην ζωή μου δεν έχω χάσει ποτέ στόχο που είχα βάλει»

Συνεπώς φίλοι της Δόξας: «ΠΕΙΣΜΩΣΤΕ ΤΟΝ» !!!