Ηλίας Πατσιούρας: Τι μπορεί να γίνει τώρα…

Λύσεις της ύστατης ώρας

Χρειάζεται περίσσια «ικανότητα», Αύγουστο μήνα, τρία χρόνια τώρα να είμαστε οι ουραγοί σε θέματα σχεδιασμού και συγκρότησης ομάδας. Και επειδή όταν ακροβατείς στα όρια, υπάρχει ο κίνδυνος να περάσεις στη γραμμή της καταστροφής, έτσι και φέτος η ομάδα οδεύει σταθερά και σίγουρα ( τι ειρωνεία να χρησιμοποιούνται αυτές οι έννοιες μόνο σε καταστάσεις διάλυσης για την ομάδα μας) στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Και αν τα προηγούμενα χρόνια η τραγική καθυστέρηση στη δημιουργία μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς ποδοσφαιρικής ομάδας οφείλονταν στην έλλειψη ισχυρών ποδοσφαιρικών προσωπικοτήτων και παραγόντων, το φετινό καλοκαίρι η εικόνα διάλυσης επιτείνεται, εξαιτίας, από τη μια της εκδικητικής μανίας του μεγαλομετόχου και από την άλλη της απάθειας μιας πόλης που απλώς περιμένει το μοιραίο.

Είναι προκλητική η συμπεριφορά του μεγαλομετόχου, που ενώ στις δημόσιες τοποθετήσεις του κόπτεται για την αγάπη του προς την ομάδα και εκδηλώνει φόβο και ανησυχία για το μέλλον της, στην πραγματικότητα και ενώ είναι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ δεν έχει λάβει καμιά πρωτοβουλία ώστε αποδείξει ένα ελάχιστο ενδιαφέρον και μια ελάχιστη αντιστοιχία λόγων και πράξεων του.

Η ΠΑΕ βρίσκεται, αν όχι ακόμα τυπικά, στην ουσία όμως σε αδράνεια, σχεδόν σε κατάσταση πτώχευσης, ενώ δεν υπάρχουν προοπτικές ανασυγκρότησης της. Δεν υπάρχει κανένας λογικός επιχειρηματίας που θα δαπανούσε έστω και ένα ευρώ για να εμπλακεί τη δεδομένη χρονική στιγμή, σε μια διαδικασία αγοραπωλησίας των μετοχών, μετοχές που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά αγοραστική αξία σήμερα υπό το οικονομικό καθεστώς που βρίσκεται η ΠΑΕ. Το αντίθετο μάλιστα, οι μετοχές κάθε μέρα βαρύνονται με χρέη και υποχρεώσεις. Και δεν ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε υποψήφιο αγοραστή αν τα χρέη και τα βάρη δημιουργηθήκαν επί εποχής Σαμιου ή επί εποχής προσωρινής διοίκησης, παρά μόνο ( ενδιαφέρει) η οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ σήμερα.

Θα συνιστούσε οικονομική αυτοχειρία ενός επιχειρηματία η δαπάνη ενός ποσού για την αγορά των μετοχών, η δαπάνη κάλυψης των χρεών της εταιρίας που πλέον θα βάραιναν τον ίδιο και η καταβολή ενός ποσού για τη δημιουργία μιας ομάδας, η οποία με βάση τη λογική, θα υποβιβάζονταν αγωνιστικά στη γ εθνική κατηγορία. Ποιος λοιπόν θα δαπανούσε χρήματα για την αγορά των μετοχών, αναλαμβάνοντας χρέη και ζημιές αλλά και την υποχρέωση δημιουργίας στα μέσα Αυγούστου μιας ομάδας που δε θα του εξασφάλιζε την παραμονή στην κατηγορία; Ποιος θα αγόραζε μια ομάδα, την οποία και θα έχανε λίγους μήνες αργότερα, ενώ όμως προηγουμένως θα είχε «ματώσει» οικονομικά; Άρα η λύση της μεταβίβασης των μετοχών έναντι οικονομικού τιμήματος φάνταζε και φαντάζει ως η πλέον απίθανη.

Όμως και η λύση της εθελουσίας πτώσης μας στην γ εθνική κατηγορία δεν οδηγεί σε καταστάσεις διεξόδου, τουλάχιστον τόσο εύκολες όσο κάποιοι τις φαντάζονται. Και σε αυτή την κατηγορία απαιτείται η παρουσία κάποιου χρηματοδότη, ο οποίος και εφόσον επιθυμεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις πρωταθλητισμού δεν θα δαπανήσει λιγότερα από 300.000-350.000 ευρώ. Αν επιδιώκει τη δημιουργία μιας ομάδας βάσης τη φετινή χρονιά και πορεία πρωταθλητισμού την επόμενη, τότε πέρα από την περαιτέρω απαξίωση που θα συντελεσθεί με την παρουσία της ομάδας σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα σε παρατεταμενη διάρκεια, θα υποχρεωθεί να καταβάλλει ένα πολύ μεγαλύτερο οικονομικό ποσό που θα καλύπτει δυο αγωνιστικές χρονιές.

Παράλληλα όμως, θα πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία λύσης και εκκαθάρισης της παλαιάς ΠΑΕ, η οποία μπορεί να καταστεί από χρονοβόρα μέχρι προβληματική, αν υπάρξει αντίσταση από την πλευρά του μεγαλομετόχου. Και εννοείται πως θα πρέπει να υπάρχει και νομική διασφάλιση, όσο είναι κάτι τέτοιο δυνατό, του χρηματοδότη της ερασιτεχνικής ομάδας, ως προς την απόκτηση των μετοχών της νέας υπό σύσταση ΠΑΕ, όταν η ομάδα προβιβάσει στην επαγγελματική κατηγορία. Άρα και αυτή η λύση με βάση αντικειμενικά δεδομένα παρουσιάζει πολλές δυσκολίες και αβεβαιότητα, αφού η πορεία των πραγμάτων δε θα εξαρτάται μόνο από εμάς.

Το ζητούμενο, μετά από αυτά είναι, αν υπάρχει ρεαλιστική λύση ( πλέον πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι δεν υπάρχουν ιδανικές λύσεις) που έχει ελπίδες υλοποίησης. Μια λύση θα ήταν να παραχωρήσει ο μεγαλομέτοχος τις μετοχές του άνευ τιμήματος είτε σε υποψήφιο αγοραστή είτε στην ερασιτεχνική ( το είχα προτείνει και παλιότερα) που με τη σειρά της θα αναζητήσει σε σύντομο διάστημα νέο μεγαλομέτοχο. Αυτή η λύση έχει το πλεονέκτημα της μη καταβολής χρημάτων στο μεγαλομέτοχο, όμως θα δεσμεύουν τον επόμενο ιδιοκτήτη της ΠΑΕ τα χρέη της προηγουμένης διοίκησης και μια πιθανή αγωνιστική πτώση της ομάδας θα έχει ως συνέπεια την υποχρέωση συνέχισης καταβολής υποχρεώσεων για μια εταιρία του που δε θα υφίσταται.

Μια λιγότερο επώδυνη οικονομική πρόταση για τον κάθε υποψήφιο ιδιοκτήτη της ομάδας θα ήταν η χρηματοδότηση – καταβολή δανείου προς την ομάδα έχοντας ( ο υποψήφιος μεγαλομέτοχος) και την ιδιότητα του προέδρου μια διορισμένης από το Ειρηνοδικείο Διοίκησης. Αυτή η διοίκηση και ο ίδιος ως Πρόεδρος δε θα έχει ευθύνη για τα χρέη των προηγουμένων διοικήσεων. Θα έχει θητεία 4-6 μηνών. Σε αυτό το διάστημα θα επιχειρηθεί η απόκτηση των μετοχών με τους καλύτερους όρους για τον υποψήφιο ιδιοκτήτη και πρόεδρο της προσωρινής διοίκησης, ενώ παράλληλα θα έχει καταβάλλει ένα αντιμετωπίσιμο χρηματικό ποσό για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας. Αν κατά τη θητεία του δε θα αποκτήσει τις μετοχές με τους δικούς του όρους, δε θα την ανανεώσει ( θητεία) ενώ θα μπορέσει να διεκδικήσει τα καταβαλλόμενα από τον ίδιο χρήματα προς την ΠΑΕ ( με τη μορφή δανείου) μέσω δέσμευσης χορηγιών και τηλεοπτικών δικαιωμάτων που από την αρχή θα έχει εξασφαλίσει με τη σύνταξη σχετικών συμφωνιών. Άρα δε θα έχει καμιά οικονομική συνέπεια για τον ίδιο η αποτυχία απόκτησης των μετοχών!!! Με τη λύση αυτή κερδίζουμε χρόνο και ηρεμία. Είναι λύση που φαινομενικά βολεύει το νυν μεγαλομέτοχο, βολεύει όμως και τον υποψήφιο αγοραστή και δίνει ελπίδες στην ομάδα και σε εμάς.

Μακάρι να υπάρχουν στις επόμενες λίγες κρίσιμες ώρες ιδανικότερες λύσεις και προτάσεις και να υπάρχει η βούληση να υλοποιηθούν. Δυστυχώς όμως διαπιστώνω γενική απάθεια, και από αυτούς που είναι στις θέσεις λήψης αποφάσεων και από τους μόνιμους κριτές των πάντων.

ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ!!