Κλειδί για την συνέχεια η μεταγραφική ενίσχυση
Με συγκομιδή 21 βαθμών σε ένα σύνολο δεκαπέντε αγώνων, έφτασαν αισίως οι «μαυραετοί» στην αγωνιστική διακοπή των Χριστουγέννων. Μια εξαιρετικά καλή συγκομιδή, αν αναλογιστούμε τον στόχο εκκίνησης και την μεταγραφική ενίσχυση του περασμένου καλοκαιριού.
Μάλιστα υπό κάποιες προϋποθέσεις αυτοί οι βαθμοί θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι και η θέση της Δόξας στο βαθμολογικό πίνακα πολύ πιο ψηλά απ’ ότι είναι τώρα. Βέβαια αν ληφθεί υπόψη ότι αρχικά ο πήχης των απαιτήσεων ήταν σε πολύ συγκρατημένα επίπεδα με κυρίαρχο στόχο την παραμονή και μια μακροπρόθεσμη ανοδική πορεία, τότε ανεπιφύλακτα μπορούμε να μιλάμε για την απογείωση των προσδοκιών του κόσμου των «μαυραετών».
Όμως ποια όνειρα είναι επιτρεπτά και πραγματοποιήσιμα, είναι ένα θέμα που κυκλοφορεί μέσα στην σκέψη του φίλαθλου της δραμινής ΠΑΕ. Βλέποντας το που βρίσκονταν πριν από λίγους μήνες , τι μεσολάβησε και που έφτασε η ομάδα μέχρι τώρα, πολλά είναι αυτά που θα ήθελε ο καθένας να ονειρευτεί. Δικαίωμα στο όνειρο έχουν όλοι. Το ίδιο ισχύει και για τον φίλαθλο της Δόξας που ψάχνει την συνταγή της χαράς και της καταξίωσης της ομάδας του μέσα στον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας και μάλιστα σε μια εποχή που οι χαρές γενικότερα, είναι πραγματικά λίγες και ενίοτε πολύ σύντομες.
Για τον κόσμο της Δόξας δύο νέοι άνθρωποι σε ηλικία και φορτωμένοι με όνειρα, ήρθαν από πολύ μακριά, σχεδόν από το πουθενά και ξαφνικά έδειξαν ένα δρόμο που οδηγεί στο μεγάλο όνειρο. Από τον Πειραιά ο Θανάσης Σάμιος ήρθε και μίλησε για νοικοκυρεμένη διοίκηση και από το αττικό λεκανοπέδιο ανηφόρησε ένας ακόμη πιο νέος αλλά εξαιρετικά φέρελπις προπονητής, ο Μιχάλης Γρηγορίου και μίλησε για το χτίσιμο μιας νέας ομάδας που θα εμπνέει προοπτική.
Αρχικά οι μεταγραφικές κινήσεις δεν έπεισαν αφού άφησαν πολλά ερωτηματικά γιε την επάρκεια τους. Ελαφρυντικό ήταν η έλλειψη μεγάλων προσδοκιών, σε αντίθεση με αυτό που είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν και που τελικά απέτυχε παταγωδώς. Αρκετά σημεία αμφισβητήθηκαν, όχι όμως και η δουλειά που γίνεται, άσχετα με την έλλειψη των κατάλληλων συνθηκών που επιβάλλεται να υπάρχουν για να λειτουργεί οι ομάδα στις κατάλληλες συνθήκες.
Οι περισσότερες απαντήσεις ήρθαν μέσα από την αγωνιστική δράση. Τι και αν από την μεταγραφική ενίσχυση του καλοκαιριού έλειψαν τα «δυνατά» ονόματα. Όλες αυτές οι «χρυσές μετριότητες» όπως χαρακτηριστικά τις είχαν αποκαλέσει πολλοί, έδωσαν το μέγιστο γιατί, τύχη καλή, έφερε στο τιμόνι της διαχείρισης τους, ένα ικανό και άξιο προπονητή που κατάφερε με τον δικό του τρόπο και την δουλειά, να πάρει το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Και από την αμφισβήτηση, έφτασε στην αποδοχή ότι μπορεί να καταφέρει αυτά που υποσχέθηκε. Βέβαια ο ίδιος δεν υποσχέθηκε κάτι νωρίτερο της τριετίας.
Όμως επειδή όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «τρώγοντας έρχεται η όρεξη,» βλέποντας τα όσα συμβαίνουν μέσα στην ομάδα και όσα γύρω, δεν δίστασε να σηκώσει από μόνος του τον πήχη των προσδοκιών και να μιλήσει για φετινό στόχο εξάδας. Τι ήταν αυτό που τον οδήγησε σε μια τέτοια πρωτοβουλία, είναι κάτι που για κάθε φίλαθλο που βρίσκεται κοντά στην ομάδα και στο φετινό μαραθώνιο, είναι εύκολο να το υποθέσει.
Μέσα στην ομάδα υπάρχει ένα υλικό που έχει δώσει αρκετά καλά διαπιστευτήρια. Ένας πρόεδρος που διατυμπανίζει ότι έχει όραμα και θέλει να το πραγματοποιήσει με ότι αυτό συνεπάγεται στο οικονομικό κόστος. Και η προσωπική λογική του ίδιου του προπονητή που μέσα από την δουλειά του επιλέγει την καταξίωση. Ένα μείγμα, που μπορεί με αρκετή ευκολία να ονομαστεί συνταγή της επιτυχίας.
Επειδή όμως σε κάθε χημική αντίδραση πρέπει να επέλθει η παρουσία ενός καταλύτη που θα ενεργήσει και θα φέρει την ολοκλήρωση, αυτός ο καταλύτης απ’ όταν όλα δείχνουν, δεν μπορεί να είναι άλλος από μια ενίσχυση στο υπάρχον έμψυχο υλικό.
Και από την στιγμή που εντοπίστηκαν (και αυτό έγινε πολύ νωρίς ) τα αδύναμα σημεία της Δόξας , ήρθε πλέον η ώρα των διορθωτικών κινήσεων. Δεν είναι λίγο για ένα επιτελείο μιας ομάδας (διοικητικό- τεχνικό) μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα να βλέπει τα πλάνα του να προχωρούν με τόση αποτελεσματικότητα. Βέβαια σε αυτή την διαδρομή υπάρχουν πολλά κενά που έχουν μείνει «ακάλυπτα» σε ότι αφορά τον αρχικό προγραμματισμό, όπως το προπονητικό κέντρο, αλλά αυτά είναι στοιχεία που δείχνουν ότι έστω και με ημίμετρα (προπονητήρια Κουδουνιών και Ανδριανής) στην παρούσα φάση μπορούν να ξεπεραστούν.
Μια ματιά στον περίγυρο του φετινού πρωταθλήματος μετά την ροή δεκαπέντε αγωνιστικών, μπορεί να πείσει το κάθε ψύχραιμο βλέμμα, ότι είναι εφικτοί αρκετοί υψηλοί στόχοι. Ανάμεσα σε αυτούς και η κατάληψη μιας θέσης στην πρώτη εξάδα από μια ομάδα που έχει δείξει ότι μπορεί να καυχηθεί για το πάθος και την ποιότητα της, έστω και αν η τελευταία περιορίζεται στα επίπεδα της κατηγορίας στην οποία αγωνίζεται.
Δυστυχώς το φετινό πρωτάθλημα χαρακτηρίζεται από το πολύ χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο των ομάδων και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα –σημεία των καιρών- που ταλανίζουν τις περισσότερες από αυτές. Μοιραία λοιπόν σε μια περίοδο κρίσης τον πρώτο λόγο έχουν πάντα αυτοί που ρισκάρουν. Και στην περίπτωση της Δόξας το ρίσκο δεν μπορεί να είναι άλλο από την επένδυση ενός ανάλογου κόστους για μεταγραφική ενίσχυση.
Με μια τέτοια κίνηση η Δόξα θα αποκτήσει πολλά από αυτά που της λείπουν .Κάλυψη των αγωνιστικών της αδυναμιών, βάθος στον πάγκο, αντοχή στις δυσκολίες που θα προκύψουν στην συνέχεια του δύσκολου και μεγάλου πρωταθλήματος , μα πάνω από όλα την εμπιστοσύνη μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου της ομάδας που απ’ ότι όλα δείχνουν δεν έχει πειστεί ακόμη και απέχει από την παρουσία του στην κερκίδας τουλάχιστον του σταδίου της Δράμας. Και απόδειξη σε αυτό είναι η μεγάλη πτώση των εισιτήριων και της προσέλευσης του κόσμου που παρά τις διοικητικές κινήσεις δεν ανταποκρίνεται στα καλέσματα ενίσχυσης, ηθικής αλλά και οικονομικής.
Η απάντηση σε όλα θα μπορούσε να είναι μία και μόνη και έχει να κάνει με την αγωνιστική πορεία της ομάδας. Ο δραμινός φίλαθλος βλέποντας κάτι που θα τον γοητεύσει θα έρθει αμέσως κοντά στην αγαπημένη του ομάδα και θα την στηρίξει. Όμως θα πρέπει να δει κάτι το ουσιαστικό. Κάτι που να του δώσει όραμα και ελπίδα. Ένα όνειρο που εδώ και τόσα χρόνια παραμένει ανεκπλήρωτο.
Για να συμβούν όλα αυτά θα πρέπει από την άλλη πλευρά, την πλευρά της διοίκησης, να στηριχθεί ακόμη περισσότερο αυτή η προσπάθεια. Δυστυχώς το κατά τα άλλα απόλυτα έντιμο πλάνο της τριετίας, για τον πολύ απαιτητικό δραμινό φίλαθλο είναι απογοητευτικό, μιας και δεν φημίζεται για την υπομονή του. Άσχετα αν περιμένει ήδη τόσα χρόνια. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι επειδή ξέρει να βλέπει ποδόσφαιρο, έχει ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις. Απαιτήσεις που καλύπτονται με αποτέλεσμα ουσίας.
Αν λοιπόν αυτός ο κόσμος δει και πάλι κινήσεις χωρίς το κάτι παραπάνω , αυτό που θα δώσει την διαφορά, σίγουρα θα απογοητευτεί και πάλι. Και η απογοήτευση αυτή θα είναι σίγουρα πιο ηχηρή. Το ευτύχημα στην προκειμένη περίπτωση έχει να κάνει με το γεγονός ότι στο κομμάτι των επιλογών βρίσκεται ένας Γρηγορίου που έχει καλό αισθητήριο επιλογής και δεν παρασύρεται σε επιλογές σκοπιμότητας, που έχουν να κάνουν με οικονομικά κίνητρα, καθώς πάνω από όλα βάζει το σεβασμό στην προσωπική του εικόνα μέσα στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαιρικού στερεώματος.
Έχοντας σαν δεδομένο ότι λείπουν από την μεταγραφική αγορά τα φθηνά και καλά ονόματα, το βάρος πέφτει πάνω στον οικονομικό παράγοντα της υπόθεσης, τον Θανάση Σάμιο, που από την πλευρά του θα πρέπει οικονομικά να στηρίξει, ίσως περισσότερο αυτή την φόρα τις επιλογές του Γρηγορίου. Φυσικά λόγω κάποιων ειδικών συνθηκών να υπάρχουν κάποιες πιο οικονομικές λύσεις στο μεταγραφικό παζάρι που μέχρι ένα σημείο «κάνουν την δουλειά μας», άλλα δυστυχώς υπάρχει ένας κανόνας στις συναλλαγές που λέει ότι «ότι πληρώσεις… αυτό θα πάρεις»…
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
