Σίγασαν και πάλι τους ψιθυριστές!!!

Με το κεφάλι ψηλά πέρασαν από τον Ακροπόταμο οι παίκτες της Δόξας

 

Στον απόηχο της χθεσινής αναμέτρησης στο γήπεδο του Ακροποτάμου, αυτό που είναι αξιοσημείωτο για την πλευρά της Δόξας είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το σύνολο της δραμινής αποστολής, παίκτες προπονητές διοικητικοί παράγοντες αλλά κυρίως οι φίλαθλοι που ακολούθησαν την ομάδα στην αντίπαλη έδρα, έφυγαν με το κεφάλι ψηλά!!!

Οι ποδοσφαιριστές της, στο σύνολο τους, έκαναν το καθήκον τους, αυτό που κάθε υγιής φίλαθλος νους το θεωρεί αυτονόητο. Έπαιξαν με βάση αυτό που μπορούσαν και πήραν ένα αποτέλεσμα που και αυτή τη φορά έκλεισε το στόμα του κάθε καλοθελητή, που περίμενε …στη γωνία για να ρίξει  το φαρμάκι του, σε βάρος όσων μέχρι τώρα κρατούν συστηματικά μια πολύ έντιμη στάση απέναντι στον εαυτό τους και την ίδια την ομάδα.

Δεν νίκησαν αλλά και δεν έχασαν. Πήραν μια τιμητική ισοπαλία απέναντι σε έναν αντίπαλο που έπαιζε για την επιβίωση του μέσα σε έναν κάκιστο αγωνιστικό χώρο ενός γηπέδου ιδιαίτερα μικρού σε διαστάσεις που δεν ευνοούσε την ανάπτυξη μιας καλά οργανωμένης επιθετικής προσπάθειας.

Ένα αποτέλεσμα που μετά τα όσα προηγήθηκαν του αγώνα και τα όσα συνέβησαν κατά την διάρκεια του αλλά και μετά τη λήξη, αποτελεί ένα ακόμη εύσημο για όσους πήραν μέρος για λογαριασμό της δραμινής ομάδας.

Αντίθετα ήταν ουσιαστικά καταδικαστικό για τους γηπεδούχους, καθώς, πέρα από την βαθμολογική απώλεια, έχουν χάσει το δικαίωμα να διεκδικήσουν την τύχη τους με τα δικά τους πόδια και πλέον επαφίενται μόνο σε ένα θαύμα που θα μπορούσε να έρθει από κάποια στραβοπατήματα των άλλων διεκδικητών της παραμονής στην κατηγορία.

Είναι απόλυτα κατανοητά τα συναισθήματα που προκαλεί η εκδοχή ενός υποβιβασμού και θα είχαν την απόλυτη συμπάθεια των πάντων κάποιοι κορυφαίοι διοικητικοί παράγοντες του Άρη Ακροποτάμου, αν είχαν αποφύγει να ξεσπάσουν κάνοντας φραστικές επιθέσεις σε δύο νεαρές κοπέλες οι οποίες απλώς κάνανε την δουλειά τους, μέσα από την οποία ακούγεται η ύπαρξη της ομάδας στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Σαν να λέμε: «τα έχουμε με τον γάιδαρο και βαράμε το σαμάρι».

Μια αντίδραση πέρα για πέρα απαράδεκτη, όπως απαράδεκτη ήταν και η φραστική επίθεση που δέχθηκε ο Δούμπλατζης για το γκολ που πέτυχε, κάνοντας την δουλειά του. Πράττοντας αυτό για το οποίο έχει λόγο ύπαρξης στην Δόξα!

Όπως απαράδεκτη ήταν και η φραστική επίθεση σε βάρος του Ανδρέα Παντζιαρά που για άλλη μια φορά δέχθηκε κάποια βέλη γιατί απλούστατα είναι συνεπής στο έργο του και την επαγγελματική του υπόσταση.

Αναφερόμαστε στα απολύτως αυτονόητα σαν να πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο!!!

Και για μπούμε λίγο πιο βαθιά στην ουσία του θέματος, αυτό που αξίζει να ειπωθεί, για να μπουν κάποια πράγματα στην πραγματική του θέση, οι παίκτες της Δόξας από την μεριά τους έκαναν αυτό που έπρεπε για να αντικρίζουν τον κόσμο τους με το κεφάλι ψηλά. Ωστόσο έπαιξαν στο ίδιο μέτριο προς καλό μοτίβο που παίζουν το τελευταίο καιρό και που αποτελεί αντανάκλαση των αγωνιστικών τους δυνατοτήτων και της παθογένειας που κουβαλάει η ομάδα από το ξεκίνημα της φετινής προσπάθειας.

Είχαν όμως και αυτή τη φορά ένα μεγάλο πλεονέκτημα στο παιχνίδι τους. Το πάθος και την αγωνιστική διάθεση. Σε μια ομάδα που εδώ και αρκετές αγωνιστικές δεν έχει μπροστά της κάποιο στόχο να κυνηγήσει, το πάθος των παικτών είναι η επιβεβαίωση της καλής αγωνιστικής ταυτότητας και της πάστας του μαχητή. Συστατικά που χαρίζουν προοπτική σε μια ομάδα.

Από την άλλη πλευρά όμως υπήρχε ένας αντίπαλος που μπήκε στο γήπεδο για να παίξει  το τελευταίο του χαρτί για την επιβίωση του στην κατηγορία. Η αγωνιστική εικόνα που παρουσίασε ήταν πολύ μακριά από τον στόχο που είχε. Γιατί όταν σε τρεις τουλάχιστον εξαιρετικές ευκαιρίες που είχαν για να πετύχουν γκολ, οι παίκτες του βάρεσαν αέρα ή στραβοπάτησαν ή έστειλαν την μπάλα στοχεύοντας τον ίδιο τον τερματοφύλακα Καράδαη, που και αυτός όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι δεν απέφυγαν τα λάθη και έκαναν ένα από τα καλύτερα φετινά παιχνίδια τους.

Μέσα σε αυτόν το συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο η ομάδα των γηπεδούχων δεν μπορεί να καυχηθεί ότι έπαιξε το ποδόσφαιρο που απαιτούσε η ποιότητα και το ειδικό βάρος του ονόματος του αντιπάλου τους. Με γιόμες και  την μπάλα στον αέρα, μια ομάδα που διαθέτει κάποιους καλούς παίκτες δεν μπορεί να παίξει το οργανωμένο παιχνίδι με το οποίο θα νικήσει μια αρκετά έμπειρη αντίπαλη αμυντική διάταξη, όπως αυτή της  Δόξας.

Πόσο μάλλον όταν έχει πάρει προβάδισμα στο σκορ από το τρίτο λεπτό και έχει έδρα και ψυχολογία με το μέρος της και δεν είναι ικανή να το κρατήσει στο υπόλοιπο διάστημα, αλλά ισοφαρίζεται σε μια φάση όπου όλη η αμυντική διάταξη της έχει πέσει σε …καλοκαιρινή σιέστα και με ένα πλάγιο ο Ντουτσαρίδης έχει βρει τον Δούμπλατζη μόνο του και εντελώς αμαρκάριστο μέσα στην αντίπαλη περιοχή να νικά και τον αντίπαλο τερματοφύλακα που επιχείρησε  την έξοδο σε «δεύτερο χρόνο»!!!

Την εικόνα αυτή επιβεβαίωσε ο προπονητής της συμπαθέστατης ομάδας του Άρη Μπάμπης Χρυσοστομίδης στην διάρκεια της συνέντευξης τύπου και αυτό ήταν προς τιμήν του!

Συνεπώς αν κάποιος φταίει για το ισόπαλο αποτέλεσμα είναι πρώτα απ’ όλους η ομάδα του Άρη και μετά … η Δόξα.

Όταν απέναντι σου έχεις μια ομάδα όπου όλοι σέβονται την αξιοπρέπεια τους και δεν υποκύπτουν σε απαράδεκτες τακτικές, τότε ο μόνος τρόπος να πετύχεις αυτό που θέλεις είναι να το αποκτήσεις παίζοντας στα ίσα και κερδίζοντας γιατί απλούστατα είσαι καλύτερος.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, απλώς ματαιοπονείς.

Και τότε δεν σε φταίνε οι νεαρές κοπέλες που ήρθαν στην έδρα σου για να σε διαφημίσουν και είναι ο εύκολος στόχος, ούτε οποιοσδήποτε από τους αντιπάλους σου.

Φταις εσύ ο ίδιος γιατί κάποια πράγματα δεν τα έκανες σωστά. Τώρα ή πριν…

Έτσι λοιπόν, από την οποιαδήποτε επίθεση ή προσπάθεια  μεταβίβασης κάποιων ευθυνών, είναι προτιμότερη και πιο ωφέλιμη μια αυτοκριτική, όπου θα είσαι σε θέση να διορθώσεις τα λάθη που έκανες και την επόμενη φορά να είσαι σε καλύτερη μοίρα…

Μακάρι οι συγκυρίες να κρατήσουν την ομάδα του Άρη στην κατηγορία και να ευτυχήσει η προσπάθεια που γίνεται στον συγκεκριμένο τόπο από τους ανθρώπους του, γιατί στο πλαίσιο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, είναι σίγουρα αρκετά αξιόλογη!!!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ:ΕΛΕΝΗ ΕΥΣΤΡΑΤΙΔΟΥ