Η σελίδα για την Δόξα γύρισε και το κακό όνειρο τώρα πλέον ξεκίνησε.
Το όνομα των «μαυραετών» θα φιγουράρει πλέον στους πίνακες της τρίτης κατηγορίας καθώς ο υποβιβασμός είναι πια γεγονός. Πέντε χρόνια μετά τα πανηγύρια της ανόδου, όταν με μπροστάρη τον Μπάμπη Νικολαΐδη, η Δράμα και Δόξα γνώριζαν στιγμές χαράς που είχαν πολλά χρόνια να τις ζήσουν. Η ευχή όλων ήταν να μην έρθουν ποτέ ξανά οι πίκρες και τα πέτρινα χρόνια.
Από τότε πέρασε μια πενταετία που την στιγμάτισε ο ερχομός του Θανάση Σάμιου. Ενός επιχειρηματία από τον Πειραιά που ήρθε με τυμπανοκρουσίες και αποχωρεί σέρνοντας πίσω την κατακραυγή μιας πόλης. Στο διάστημα αυτό η ομάδα ανέβηκε στην μεγάλη κατηγορία και πέρασε χωρίς να το χαρεί κανείς. Λίγο μετά επέστρεψε στην δεύτερη κατηγορία χωρίς να στεναχωρηθεί και πάλι κανείς. Όσο και αν αυτό, έξω από τα όρια της Δράμας θα μπορούσε να ακούγεται κάπως περίεργο, είναι η μεγάλη αλήθεια!
Το αποτύπωμα του Σάμιου στις σελίδες της ιστορίας της Δόξας δεν θα εκπέμπει τίποτα από την λάμψη της παρουσίας της ομάδας στην χλιδή των μεγάλων σαλονιών του ελληνικού ποδοσφαίρου γιατί η τακτική του και οι αποφάσεις του ήταν τέτοιες που έκρυψαν κάθε δείγμα χαράς κάτω από το σκέπασμα της ψυχρής λογιστικής σκέψης με την οποία προσπάθησε να διοικήσει την ομάδα και να προστατέψει τον εαυτό του από όλους αυτούς που είχε βάλει από πολύ νωρίς απέναντι του.
Ο τρόπος που κράτησε τα ηνία της ομάδας ήταν πολύ ιδιαίτερος όπως ιδιαίτερος ήταν καιο χαρακτήρας του. Η υπεροπτική στάση που κράτησε απέναντι σχεδόν το σύνολο όσων είχαν συνδιαλλαγεί μαζί του, τόσο μέσα από τις τάξεις της ομάδας όσο και από τον περίγυρο της, για τον ίδιο ήταν στην ουσία μια στάση άμυνας με την οποία υπερασπιζόταν την δική του αλήθεια. Πρέπει να του αναγνωριστεί ότι ήταν φορές που είπε αλήθειες που πονούσαν και πλήγωναν γιατί δεν τον ενδιέφερε το κόστος που είχαν πάνω στο προφίλ του. Η αιτία ήταν η υπεροψία που τον χαρακτήριζε.
Ωστόσο καθώς ποτέ δεν έλαβε υπόψη του τις διαφορές που υπάρχουν στην διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής εταιρίας από οποιανδήποτε άλλη εμπορική, όπου κάποιες συναισθηματικές αξίες έχουν τον δικό τους χώρο μέσα στην ψυχρή λογική του κέρδους, έφτασε στο σημείο να αποτελεί πλέον ένα πρόσωπο ανεπιθύμητο μέσα στο δραμινό στρατόπεδο.
Εδώ και αρκετό καιρό, πέτυχε να έχει κάνει να φαντάζουν αληθινά τα σενάρια που τον ήθελαν να βγάζει έχθρα απέναντι στην ομάδα και στον κόσμο της, που ενώ αρχικά τον υποδέχτηκε σαν λυτρωτή με πυρσούς και «ωσαννά», πολύ γρήγορα απομακρύνθηκε από κοντά του, με το «άρον άρον σταύρωσον αυτόν» να ακούγεται έντονα. Μοιραία και λόγω χαρακτήρα άρχισε η αντίδραση του που τελικώς εκδηλώθηκε πάνω στο σώμα της ομάδας. Έτσι δεν δίστασε να κάνει πράξη το «εγώ πλέον δεν μετέχω, πάρτε πρωτοβουλίες»!
Είχε όμως μια ηθική υποχρέωση που προφανέστατα δεν την έλαβε υπόψη του. Πήρε μια ομάδα στην δεύτερη κατηγορία, αξιόμαχη και με προοπτική. Από την στιγμή που αποφάσισε να αποχωρήσει από την διοικητική δράση, έπρεπε να την παραδώσει με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Δεν το έπραξε! Αντίθετα με περισσή μαεστρία δρομολόγησε μια κατάσταση που οδήγησε την Δόξα στην διάλυση και τον αναγκαστικό υποβιβασμό.
Πέτυχε σε απόλυτο βαθμό να διασύρει την ομάδα και τους ανθρώπους της. Είχε αυτό το δικαίωμα. Πρακτικά ναι… Ηθικά όχι…
Τι άλλο πέτυχε; Να βάλει απέναντι του όλους, σε ένα μέτωπο όπου μοναδικό στόχο έχει την απομάκρυνση του από τα δρώμενα της ομάδας.
Η κορύφωση στο δράμα της Δόξας επί διοικήσεως Σάμιου ξεκίνησε πριν ακριβώς ένα χρόνο όταν τα ηνία πήρε η εθελοντικώς ερχόμενη, προσωρινή διοίκηση.
Ο Σταύρος Δαϊλάκης και οι συνεργάτες του. Ο καθένας για τους δικούς του διαφορετικούς λόγους μπήκε σε ένα πολύ ετερόκλητο διοικητικό μόρφωμα με μικρές δυνατότητες και μεγάλες αδυναμίες. Με οικονομικές δυνατότητες που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος των απαιτήσεων ενός συλλόγου σαν την Δόξα και διοικητική απειρία που επιβεβαιώθηκε τόσο τραγικά από το αποτέλεσμα, ήταν μια λύση που έπρεπ να ολοκληρωθεί η λειτουργία της στο τέλος του Μάρτίου.
Σε κόντρα όλων, ακόμη και κάποιων εξ των ιδίων, εν το έπραξαν! Έτσι κατάφεραν την βόμβα που τους άφησε ο Σάμιος να την αφήσουν να σκάσει στα χέρια τους και να μοιράζονται μαζί του το καταστροφικό αποτέλεσμα μιας τόσο εχθρικής τακτικής προς την ομάδα.
Η άγνοια του κινδύνου των πράξεων τους αφού το βάρος έπεφτε μόνο στις πλάτες του Δαϊλάκη, οι διάφορες προσωπικές προτεραιότητες ορισμένων, αλλά και η συνολική συμπεριφορά με τα έντονα στοιχεία χαλαρότητας την ώρα που η ομάδα βούλιαζε, οδήγησαν σε αυτό το σκηνικό ντροπής που ζει ο κόσμος της Δόξας τις τελευταίες μέρες. Ότι κερδήθηκε με κόπο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, χάθηκε με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο στα χαρτιά.
Η Δόξα της Δράμας υποβιβάζεται στην τρίτη κατηγορία γιατί κάποιοι απέτυχαν στο έργο τους.
Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο τους μετέχοντες στην προσωρινή διοίκηση αλλά και αυτούς που ήταν γύρω τους και τους στήριζαν με τις συμβουλές και τις παραινέσεις τους. Αυτός ο μόνιμος και τόσο γνωστός περίγυρος που μοιράζεται εξίσου το βάρος της ντροπής, υπάρχει χρόνια τώρα σαν ένας βραχνάς που δεν λέει να φύγει!!!
Αν υπάρχει ένα απολύτως κατάλληλο χρονικό σημείο όπου η Δόξα μπορεί να απαλλαγεί από όλα αυτά τα τόσο φθαρμένα πρόσωπα του προσκήνιου και του παρασκήνιου αυτό είναι τώρα!!!
Ο κύκλος του Σάμιου στην Δόξα αργά ή γρήγορα, εύκολα ή δύσκολα, θα έχει ολοκληρωθεί. Μαζί πρέπει να ολοκληρωθεί και η παρουσία όλων αυτών που με καλές ή κακές προθέσεις λειτούργησαν σε βάρος της ομάδας, προσφέροντας υπηρεσίες που είχαν αρνητικό αποτέλεσμα…
Μόνο έτσι αυτή η νέα περιπέτεια στην οποία μπαίνει η Δόξα θα έχει αποτέλεσμα και αξία. Δεν αλλάζει η σελίδα μόνο με την απομάκρυνση Σάμιου. Πρέπει να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι….
Συνέντευξη παρωδία από τον Δαϊλάκη
Η αδιαφορία του Σάμιου για την ιδιοκτησία επιβεβαιώθηκε και στην περίπτωση του Ιωαννίδη όπου την καίρια στιγμή δεν έγινε τίποτα. Ο Δαϊλάκης αφού πάνω στην αγωνία του να βρει μια λύση που θα τον απελευθέρωνε από τα χρέη που έχει επωμιστεί, προώθησε σενάρια με …πιθανούς και απίθανους υποψήφιους επενδυτές, τα οποία βιώσαμε όλο αυτό ν τον καιρό. Είναι ο μόνος από την προσωρινή διοίκηση που για ότι έχει γίνει έχει κάποια ελαφρυντικά με βάση των οποίων πρέπει να αντιμετωπίζεται. Φυσικά ακόμη και εδώ τα όρια υπάρχουν…
Στην συνέντευξη τύπου-παρωδία ο Σταύρος Δαϊλάκης ουσιαστικά δεν έδωσε καμιά απάντηση στα ερωτήματα που υπήρχαν. Οι περισσότερες από τις σημαντικές ερωτήσεις που του έγιναν πήραν …άσχετες απαντήσεις. Ουσιαστικά …δεν απαντήθηκαν!!!
Δεν απάντησε στην κατηγορία που του πρόσαψε λίγες ώρες πριν ο Άγγελος Ιωαννίδης λέγοντας ότι αυτός και οι σύμβουλοι του μπήκαν στο διοικητικό σχήμα της ομάδας και δημιούργησαν μέχρι τώρα στο ταμείο της ομάδας χρέη 600 χιλιάδων ευρών, καθιστώντας την ακόμη πιο απρόσιτη απ’ ότι την έκανε η παρουσία του Σάμιου για τον οποιοδήποτε υποψήφιο αγοραστή.
Πέρα από τα δωρεάν μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας που παρέθεσε δεν έδωσε καμιά εξήγηση για τα ατελείωτα λάθη που έγιναν από τον ίδιο και τους συνεργάτες του και οδήγησαν την ομάδα σε αυτή την τραγική κατάσταση στην οποία έχει πλέον περιέλθει.
Ο πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης με πολύ μεγάλη ευκολία δημιουργεί έναν αποδιοπομπαίο τράγο, προκριμένου να μεταθέσει εκεί το μεγάλο μέρος από το βάρος των ευθυνών που ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι αντιστοιχεί στην χαμηλή δυναμική του δικού διοικητικού σχήματος. Ακόμη και αν συγχρονισμένα όλοι οι δημοσιογράφοι της Δράμας προσπαθούσαν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, υπήρξαν τόσα πράγματα που όσο και αν προσπαθούσε κάποιος να τα κρύψει …κάτω από το χαλί, αυτά φαίνονταν τόσο έντονα!!!
Πράττει άψογα ζητώντας έλεγχο για τον ίδιο (και για τους συνεργάτες του) από τον εισαγγελέα αλλά η προτροπή του να …τον συλλάβουν είναι άκαιρη αφού δεν έχει διαλυθεί τυπικά η ΠΑΕ και δεν έχει περάσει το χρονικό περιθώριο που χρειάζεται για να βεβαιωθούν στο δημόσιο ταμείο τα προσωποπαγή του χρέη!!
Εδώ ωστόσο πρέπει να τονίσουμε για άλλη μια φορά, όχι για «να είμαστε αρεστοί σε όλους», γιατί αυτό όντως δεν γίνεται, ότι είναι θέμα ηθικής τάξης να βρεθεί ένας τρόπος και ο Σταύρος Δαϊλάκης να απαλλαγεί από τα χρέη που φορτώθηκε από την εθελοντική του παρουσία στην προεδρία του της ΠΑΕ Δόξα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
