«Έχω κοινό όραμα για τη Δόξα με τον κ. Σάμιο»
Χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά για να μιλήσεις μαζί του και αμέσως καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για έναν εξαίρετο χαρακτήρα, έναν οικογενειάρχη, έναν άνθρωπο που βάζει πάνω από όλα τη ψυχική του ηρεμία και όχι τα χρήματα. Ο λόγος για τον Δημήτρη Γελαδάρη, τον 36χρονο αμυντικό των Μευραετών που ήρθε στη Δράμα το καλοκαίρι με σκοπό να βοηθήσει και αυτός στην προσπάθεια της Δόξας να επανέλθει εκεί που της αξίζει. Πάμε λοιπόν, να τον γνωρίσουμε καλύτερα:
Δημήτρη, για να μπορέσουν να καταλάβουν οι φίλοι της Δόξας, θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για τον εαυτό σου και φυσικά από πού ξεκίνησες το ποδόσφαιρο.
Γεννήθηκα στις 06 Νοεμβρίου 1974 στο Λιανοβέργι Ημαθείας. Είμαι παντρεμένος και πατέρας ενός κοριτσιού 5,5 ετών. Ξεκίνησα επαγγελματικά το ποδόσφαιρο σε ηλικία 17 ετών στους Πόντιους Βέροιας(3,5 χρόνια), στη συνέχεια πήγα στον Εθνικό Πειραιώς(2,5 χρόνια), μετά υπόγραψα στη Skoda Ξάνθης όπου έμεινα 5 χρόνια, έπειτα πήγα στη Χαλκηδόνα-Ατρόμητος Αθηνών(είχαν συγχωνευτεί) όπου παρέμεινα 5 χρόνια και στη συνέχεια πήγα στον Εργοτέλη για 2 περιόδους. Από φέτος το καλοκαίρι, είμαι εδώ στη Δράμα και δεν το έχω μετανιώσει.
Αλήθεια Δημήτρη, είχε ακουστεί ότι είχες δελεαστικότερη πρόταση, από πλευράς χρημάτων, από ομάδα της Μακεδονίας που αγωνίζεται στη Super League. Γιατί επέλεξες τη Δόξα και όχι αυτή;
Είναι αλήθεια ότι μου έγινε πρόταση από ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας. Όμως, όπως οι διοικούντες ενός συλλόγου ρωτάνε να μάθουν για έναν παίκτη(για τον χαρακτήρα του, την εξωγηπεδική του ζωή κ.α.), έτσι και εγώ ρώτησα και έμαθα πληροφορίες για τη διοικητική λειτουργία της Δόξας, για τον κ. Σάμιο και διάφορα άλλα στοιχεία που αφορούν τη διαβίωσή μου στην πόλη σας. Μάλιστα, δεν το κρύβω ότι ζήτησα και τη γνώμη ενός παλιού μου συμπαίκτη στον Εθνικό, του Γιάννη Τσιπλάκη, ο οποίος μου είπε τα καλύτερα λόγια και τον ευχαριστώ δημόσια. Τα ίδια μου είπε και ο Κώστας Άγγος. Φυσικά, τα ίδια μου είπαν και όσοι τους ρώτησα για τον κ. Σάμιο, για τη φερεγγυότητά του και το όραμα που έχει για τη Δόξα Δράμας. Το διαπιστώνω, βέβαια και ο ίδιος προσωπικά, τώρα που βρίσκομαι στο σύλλογο. Βλέπω ότι ήρθε για να μείνει και για να προσπαθήσει να επαναφέρει τη Δόξα στα «μεγάλα σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Μιας και αναφέρθηκες στη διοικητική λειτουργία, έχοντας περάσει από πολλές ομάδες, πως την κρίνεις;
Ευτυχώς και ευχαριστώ το Θεό για αυτό, είμαι από τους λίγους ποδοσφαιριστές που συνεργάστηκα με φερέγγυους προέδρους. Τι να πω για τον κ. Πανόπουλο, τον κ. Παπουτσάκη, τον κ. Σπανό; Τι να πω για τον κ. Σάμιο, που σε επίπεδα Β Εθνικής και με αυτήν την οικονομική κρίση που περνάμε, όλοι πληρωνόμαστε στην ώρα μας. Είναι μεγάλη υπόθεση για έναν παίκτη να μην έχει το μυαλό του στον τρόπο διαβίωσής του, γιατί μην ξεχνάμε ότι και οι ποδοσφαιριστές έχουν οικογένειες και υποχρεώσεις. Στην τωρινή Δόξα, μπορεί ένας παίκτης να βρει την ηρεμία του και τις ιδανικότερες συνθήκες για να δουλέψει. Μη νομίζεται ότι αυτά δεν «ακούγονται» μεταξύ των παικτών όλων των ομάδων και αυτό θα το δείτε σίγουρα στις επόμενες μεταγραφικές περιόδους όπου πολλοί θα είναι αυτοί που θα θέλουν να φορέσουν τη φανέλα με το Μαυραετό στο στήθος.
Πέρασες από ομάδες που είχαν περισσότερους φιλάθλους από τη Δόξα και από άλλες που είχαν λιγότερους. Πως κρίνεις το δραμινό φίλαθλο;
Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στη Δράμα, κατάλαβα ότι οι φίλαθλοι του νομού αγαπάνε υπερβολικά τη Δόξα. Έμεινα άναυδος, όταν μια μέρα περπατούσα στην πλατεία και ένας κύριος που πετάχτηκε μέσα από ένα βιβλιοπωλείο, αφού στην αρχή με κοίταξε και κατάλαβε ποιος ήμουν, με πήρε μέσα και μου έδειξε τόσες πολλές παλιές φωτογραφίες της ομάδας, ενώ σε μια στιγμή τον είδα να συγκινείτε. Βλέπω, επίσης, με έκπληξη ότι σε πολλά μαγαζιά της πόλης υπάρχουν φωτογραφίες της Δόξας. Δεν το συναντάς αυτό σε τόσο μεγάλη έκταση αλλού. Και φυσικά, έχω διαπιστώσει ότι ο κόσμος της Δράμας ξέρει από μπάλα και μπορεί να καταλάβει πότε «ματώνεις» τη φανέλα και πότε είσαι «δημόσιος υπάλληλος». Ευτυχώς, μέχρι στιγμής έχουν καταλάβει ότι όλα τα παιδιά προσπαθούμε για το καλύτερο και πιστεύω ότι θα πείσουμε ακόμη περισσότερους να έρθουν κοντά στη Δόξα. Όσον αφορά το πρόσωπο μου, έχω καταλάβει ότι τρέφουν έναν σεβασμό προς εμένα, τον οποίο προσπαθώ να ανταποδίδω σε αυτούς με την αγωνιστική μου παρουσία μέσα στο γήπεδο. Καταλαβαίνω μερικούς, που όταν ήρθα στη Δόξα μιλούσαν για την ηλικία μου, αλλά θα πρέπει να πω σε όλους ότι η αγωνιστική παρουσία κάθε ποδοσφαιριστή εξαρτάται από πολύ περισσότερα πράγματα.
Νιώθω ότι βγάζεις ένα παράπονο προς τα έξω?
Όχι βέβαια. Δεν ήρθα στη Δόξα για να αποδείξω ποιος είμαι. Ήρθα για να τη βοηθήσω, καθώς ένοιωσα ότι έχω τα ίδια οράματα με τον κ. Σάμιο και τον κ. Γρηγορίου που με εμπιστεύτηκαν. Είχα 17 «γεμάτες» περιόδους στην Α’ Εθνική, προσέχω την εξωγηπεδική μου ζωή, οι εργομετρικές εξετάσεις μου είναι από τις καλύτερες και προσπαθώ να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου μέσα στο γήπεδο. Τώρα πλέον, βλέπω ότι και ο κόσμος μου ανταποδίδει αγάπη και χαίρομαι για αυτό. Όλα αυτά βέβαια, τα οφείλω στην οικογένεια μου και συγκεκριμένα στη σύζυγό μου, χωρίς τη βοήθεια της οποίας δεν θα είχα πετύχει όλα όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα.
Διετέλεσες συμπαίκτης με τον τωρινό σου προπονητή. Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή αυτό;
Κάθε άλλο παρά δύσκολο είναι. Αντίθετα, για μένα είναι μεγάλη χαρά που συνεργαζόμαστε και δεν σας κρύβω ότι ήταν και ένας ακόμη λόγος που ήρθα στη Δόξα. Τον πολύ καλό χαρακτήρα του τον γνώριζα, ενώ έμαθα από άλλους και για τις προπονητικές του ικανότητες. Τον θεωρώ ένα από τους ανερχόμενους έλληνες τεχνικούς, ενώ στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσω ότι όλο το προπονητικό τιμ είναι εξαιρετικό και δουλεύει σε επιστημονικά-επαγγελματικά πρότυπα..
Να έρθουμε και στο αγωνιστικό κομμάτι. Τελευταία βλέπουμε κάτι περίεργα σφυρίγματα εις βάρος της Δόξας τα οποία, μάλιστα, ώθησαν τον κ. Σάμιο στο να προβεί σε ανακοινώσεις. Πως το σχολιάζεις;
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση. Επαναλαμβανόμενες καταστάσεις παύουν να είναι σύμπτωση. Άκουγα από τους συμπαίκτες μου κάποια πράγματα και όπως μου λένε ίσως γίνουν χειρότερα. Όντως, σε πολλά παιχνίδια αδικηθήκαμε και δεν πήραμε ότι αξίζαμε. Είναι άδικο αυτό για μας, όπως και για τον καθένα. Δεν θέλουμε χάρη από κανέναν. Θέλουμε το 50-50. Νομίζω ότι η διοίκηση, με πολύ σοβαρότητα προσπαθεί να το λύσει και να προφυλάξει την ομάδα.
Πέρσι, με την προηγούμενη διοίκηση, η ομάδα είχε στόχο την άνοδο και κατέληξε στα Play-out. Φέτος, άλλαξαν τα δεδομένα και ο κ. Σάμιος μίλησε για «χτίσιμο» της Δόξας. Ποια η άποψή σου;
Τον κόσμο δεν πρέπει να τον κοροϊδεύεις. Οι «Δοξαίοι» ξέρουν από μπάλα και δεν τρώνε «κουτόχορτο». Είμαστε 19 νέοι παίκτες. Πολύ σωστά, πιστεύω, ότι ο κ. Σάμιος είπε την αλήθεια στους φιλάθλους. Ότι δηλαδή, πάμε να φτιάξουμε μια ομάδα σε βάθος τριετίας. Οι ομάδες δεν χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Φτιάχνεις ένα σύνολο, προσθέτεις-αφαιρείς τον Ιανουάριο, το καλοκαίρι, πάντα όμως με τη συνεργασία προπονητικού τιμ-διοίκησης. Αυτό είναι δικό τους θέμα. Εμείς οι παίκτες πρέπει να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να μπορούμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως ένα «κομμάτι του παζλ».
Δημήτρη, το περιοδικό αυτό το καρτούν στα χέρια τους αυτή την ώρα πολλά νέα παιδιά που έχουν σαν στόχο να παίξουν επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Βέβαια, λίγα ίσως τα καταφέρουν. Τι θα ήθελες να τους πεις;
«Ποδοσφαιριστής» δεν είσαι μόνο τις δύο-τρεις ώρες της προπόνησης ή στη μιάμιση ώρα του αγώνα. «Ποδοσφαιριστής» είσαι και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας. Πρέπει να προσέξεις τι θα φας, πότε θα το φας, πότε θα κοιμηθείς, πόσο θα κοιμηθείς και προ πάντων πρέπει να επιδιώκεις τη ψυχική σου ηρεμία. Αυτό λέω πάντα στα νεαρά παιδιά που βρίσκω σε κάθε ομάδα που πηγαίνω, αυτό λέω και σε όσους μας διαβάζουν αυτή την ώρα. Άφησα τελευταία συμβουλή την δουλειά. Αν δεν δουλέψεις και αφήσεις τον εαυτό σου, θα σε αφήσει και αυτός !!!!
