Ηλίας Πατσιούρας:

Σεβαστείτε τον δραμινό οπαδό

Διαβάζοντας ξανά το πρώτο κείμενο που είχα γράψει, μόνο δυο μήνες πριν, διαπιστώνω πόσο μπορεί να δικαιώσει και να εκθέσει κάποιον το ποδόσφαιρο, αυτή η άψυχη μπάλα είναι ικανή να δημιουργήσει θέματα, όχι μόνο στους άμεσα εμπλεκομένους ενός αγώνα αλλά και σε τρίτους που έχουν το ρόλο του απλού σχολιαστή και κριτή. Παρασυρόμενος από την αγωνιστικότητα, το πάθος αλλά και την σχετικά καλή ποιότητα που είχα δει με τα μάτια μου στον αγώνα κυπέλλου μέσα στην Κέρκυρα, πίστεψα, προσδοκούσα καλυτέρα, πως θα μπορούσε να υπάρξει συνέχεια, μεταφραζόμενη σε νίκες και σε καλές εμφανίσεις της ομάδας μας. Η αγωνιστική πορεία, όμως με διέψευσε και με γκρέμισε στην πραγματικότητα, στον κυνικό ρεαλισμό και στις απλές ερμηνείες για το θέαμα που με μεγάλη ψυχική αντοχή παρακολουθούμε. Ενώ λοιπόν, η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων, από την έναρξη του πρωταθλήματος έχει κάνει βήματα βελτίωσης, άλλες ομάδες κατά εντυπωσιακό τρόπο μάλιστα, η δική μας ομάδα έμεινε κυριολεκτικά στάσιμη. Και μπορεί η πρώτη εικόνα να ήταν ικανή για να ανταγωνισθεί ομάδες στην αρχή του πρωταθλήματος, κατά τη διάρκεια όμως αυτού, με τη βελτίωση των υπολοίπων, μοιραία, βάλτωσε.

Οι αιτίες της αγωνιστικής καθίζησης ορατές και συγκεκριμένες. Ανύπαρκτος σχεδιασμός και οργάνωση, εν κρυπτώ μεταγραφές, ερχομός ποδοσφαιριστών με κριτήρια δημοσίων και φιλικών σχέσεων, ακόμα και απόρροια συμβιβασμών και διαπραγματεύσεων μεταξύ ατόμων του διοικητικού συμβουλίου. Πράγματι, χρήματα στο ταμείο της ΠΑΕ δεν υπήρχαν, όμως η οργάνωση, το στοχευόμενο αγωνιστικό – μεταγραφικό πλάνο θα αρκούσε για εξοικονόμηση χρημάτων, αφού θα αποφεύγονταν επιλογές που κόστισαν και κοστίζουν χωρίς την παραμικρή έως σήμερα αγωνιστική ανταποδοτικότητα. Και επειδή ούτε το ένα ευρώ περίσσευε, επειδή πολλοί συνοπαδοί μου μάτωσαν για να αγοράσουν το εισιτήριο διαρκείας τους, θα έπρεπε να ήταν αυξημένο το αίσθημα ευθύνης τόσο των διοικητικών παραγόντων όσο και του τεχνικού επιτελείου για τις επιλογές τους. Ποδοσφαιριστές αποδεδειγμένα ικανοί να βοηθήσουν αγωνιστικά υπήρχαν μέχρι την ολοκλήρωση των μεταγραφών, τρελά χρήματα δεν ζητούσαν, παρά μόνο διασφάλιση αυτών που θα συμφωνούσαν, που αυτή η διασφάλιση εν μέρει μεταφράζονταν με μια μεγάλη, για τα οικονομικά δεδομένα της ομάδας μας, προκαταβολή. Εναλλακτική λύση υπήρχε και εφαρμόζεται πλέον σε πολλές ομάδες της superleague, η μερική ή ολική εκχώρηση σε αθλητές ποσών από το τηλεοπτικό συμβόλαιο και από τη χορηγία του ΟΠΑΠ ή από άλλες χορηγίες. Εγγυημένα χρήματα χωρίς μάλιστα την αξίωση οποιασδήποτε προκαταβολής από την πλευρά της ΠΑΕ. Λύσεις υπήρχαν, πλάνο, όμως, όχι.

Δυστυχώς κάθε Κυριακή καταρρίπτονται όλες οι δικαιολογίες του καλοκαιριού με τη σύγκριση της δικής μας ομάδας με άλλες με χαμηλότερο προϋπολογισμό, με πολύ λιγότερα έσοδα και με έναρξη προετοιμασίας μεταγενέστερης της δικής μας, οι οποίες όμως βρίσκονται βαθμολογικά σε υψηλότερες θέσεις. Και ενώ δεν υπήρχε σχεδιασμός, ούτε διάθεση για τη στοιχειώδη οργάνωση, αφού μέχρι και σήμερα, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δεν υπάρχει κατανομή ρόλων και θέσεων στο διοικητικό συμβούλιο, εντούτοις υπήρχε διάθεση, κυρίως από τον Πρόεδρο για λαϊκισμό και για «αποκατάσταση» των σχέσεων της ΠΑΕ με τους οργανωμένους οπαδούς. Σαν να ήταν αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας μας. Αλλά ακόμα και σε αυτό το εύκολο θέμα, οπού επιδόθηκε σε κολακείες για τους συνδεσμιτες και αρνητικά σχόλια για το μεγαλομέτοχο απέτυχε ή καλυτέρα έπεσε έξω. Και αυτό επειδή είχε την εντύπωση ότι θα κέρδιζε εκατοντάδες από τους μη υπάρχοντες συνδεσμιτες.

Ένας σύνδεσμος που με λύπη παρατηρώ πως βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης παρακμής, νεκροφάνειας, αυτοπαγιδευμένος σε αγκυλώσεις, βρισκόμενος σε πλήρη σύγχυση για το μέλλον. Με την πολιτική της φίμωσης σε πρωην μέλη του αποδυναμώθηκε και έγινε ένα κλειστό παρεάκι, που στην πραγματικότητα ούτε θέλει νέα μέλη με άλλες ιδέες, ούτε βέβαια γίνεται ελκυστικός για κάποιον που θα ενδιαφερόταν να συμμετάσχει. Αλλά και απέναντι σε οποιονδήποτε έχει το θάρρος της διαφορετικής γνώμης, τα λίγα και γνωστά, ως φυσιογνωμίες και μόνο, μέλη του μετέρχονται ύβρεις, απειλές, προπηλακισμούς, ειρωνείες. Ελπίζω πως κάποια έξυπνα μυαλά που υπάρχουν αυτή την στιγμή θα αντιληφθούν πως μόνη διέξοδος για την αναγέννηση του συνδεσμιακού κινήματος είναι η ρήξη με τη σαπίλα και τη φίμωση. Να ανοίξει πραγματικά ο σύνδεσμος σε όλη την κοινωνία.

Από την αρχή της αγωνιστικής χρονιάς κύριο ζητούμενο ήταν η εξεύρεση ενός σταθερού διοικητικού σχήματος με επικεφαλής έναν νέο ιδιοκτήτη της ΠΑΕ. Κάποιοι πίστευαν πως αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί, διότι ο νυν μεγαλομέτοχος ουσιαστικά δεν επεδίωκε την πώληση της ομάδας με το υψηλό τίμημα που έθετε. Οι ίδιοι άνθρωποι έλεγαν πως η ΔΟΞΑ είναι γωνιακό μαγαζί και με την αποχώρηση του μεγαλομετόχου θα γινόταν μάχη από επιχειρηματίες για το ποιος θα την αποκτήσει. Επειδή είμαι από τους ανθρώπους που θέλω να ακούγεται η αλήθεια, όσο και αν αυτή πονάει στα οπαδικά αισθήματα, θα ήθελα να γίνει άμεσα μια ενημέρωση από τη νυν Διοίκηση για τις εξελίξεις σχετικά με το θέμα της μεταβίβασης των μετοχών και ειδικότερα για το αν η στασιμότητα που υπάρχει οφείλεται σε τερτίπια του Σάμιου ή στην έλλειψη πραγματικών ενδιαφερομένων. Αν το τίμημα που είχε συμφωνηθεί για μια περίπτωση προ μηνός είναι προσιτό ή απαγορευτικό για μια προσέγγιση με υποψήφιους αγοραστές. Και όλοι αυτοί που τους προηγούμενους μήνες με τον τρόπο τους έδειχναν ενδιαφέρον, σήμερα εξακολουθούν να το εκδηλώνουν; Μήπως σήμερα επιδιώκουν τη δωρεάν αγορά των μετοχών;

Είναι φανερό πως κάτι δεν πάει καλά στον οργανισμό ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ, τα σημάδια είναι φανερά και αν επιτελούς, σαν δραμινη κοινωνία δεν αποφασίσουμε να κάνουμε την ύστατη προσπάθεια απεγκλωβισμού από τη μιζέρια και τη μετριότητα, τα επόμενα χρονιά θα είμαστε καταδικασμένοι στην ανυποληψία. Η φετινή χρονιά είναι χαμένη, ελπίζω μόνο με την παραμονή μας στην κατηγορία, την επόμενη χρονιά που κατά πασά πιθανότητα θα προβιβάζονται δυο ομάδες, θα έρχονται με δίψα και υγεία η ΑΕΚ και ΑΕΛ. Αν δεν ενωθεί άμεσα η πόλη γύρω από την ομάδα, κοινωνικά, οπαδικά, οικονομικά, αν δεν υπάρξει η απόφαση για την υπέρβαση, τότε σκοτεινές μέρες θα ακολουθήσουν. Είναι ΚΑΤΑΝΤΙΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ η προσφορά εδώ και ένα μήνα 200 δωρεάν εισιτηρίων διαρκείας και η μη ανταπόκριση του κόσμου σε αυτήν. Αν δεν μας ταρακούνησε αυτό το γεγονός στην ένταση που θα έπρεπε, ας συνεχίσουμε την διαδρομή της μιζέριας και της αποσύνθεσης.